Βαριές “καμπάνες” σε πέντε διακινητές μεταναστών από το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου – Από 5.000 έως 12.000 ευρώ η “ταρίφα”

128

Μετέφεραν από τα παράλια της Σμύρνης στην Ελλάδα 377 μετανάστες κλεισμένους σε αμπάρια αποθήκευσης πετρελαίου

Βαριές ποινές σε πέντε αλλοδαπούς κατηγορούμενους για διακίνηση μεταναστών επέβαλε το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε πολυετή κάθειρξη και μεγάλες χρηματικές ποινές.

Όπως έγραψε η “Δημοκρατική”, ποινή κάθειρξης 381 ετών και 6 μηνών (εκτιτέα τα 20) και χρηματική ποινή ύψους 386.500 ευρώ επέβαλε σε έναν 50χρονο Λιβανέζο και ποινή κάθειρξης 381 ετών και 6 μηνών (εκτιτέα τα 8) στους συγκατηγορούμενούς του, μέλη εγκληματικής οργάνωσης διακίνησης μεταναστών και συγκεκριμένα σε δύο Λιβανέζους ηλικίας 34 και 28 ετών και σε δύο Σύριους ηλικίας 39 και 29 ετών.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, κρίθηκαν ένοχοι για το ότι κατά το χρονικό διάστημα από τις αρχές Οκτωβρίου του 2021 και μέχρι την σύλληψή τους στις 29 Οκτωβρίου 2021, συγκρότησαν επιχειρησιακά δομημένη και με διαρκή εγκληματική δράση οργάνωση που επεδίωκε την παράνομη μεταφορά από το εξωτερικό στην Ελλάδα πολιτών τρίτων χωρών που δεν είχαν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος.

Συγκεκριμένα, ο πρώτος ως κυβερνήτης πλοίου, με όνομα «VATHA», μετέφερε από τα παράλια της Σμύρνης της Τουρκίας στην Ελλάδα 377 μετανάστες, ενώ όλοι οι κατηγορούμενοι και τα υπόλοιπα μέλη της οργάνωσης έλαβαν αμοιβή από έκαστο μετανάστη, κυμαινόμενη από 5.000 έως 12.000 ευρώ.

κατηγορίες για εγκληματική οργάνωση

EUROKINISSI

Διακίνηση μεταναστών: Τους είχαν κλεισμένους στα αμπάρια

Από τη μεταφορά αυτή προέκυψε κίνδυνος για ανθρώπους, ήτοι για τους μεταφερόμενους μετανάστες, καθώς τα εσωτερικά τοιχώματα και το εσωτερικό του σκάφους είχαν υποστεί σημαντική φθορά-διάβρωση, με συνέπεια η ναυσιπλοΐα του να είναι επισφαλής σύμφωνα με τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις ασφαλούς αξιοπλοΐας εμπορικών πλοίων.

Ο χώρος δε στον οποίο είχαν τοποθετηθεί ήταν τα αμπάρια – χώροι αποθήκευσης του φορτίου του πλοίου, (ήτοι πετρέλαιο, ή παράγωγα πετρελαίου, βενζίνη κ.α.) που χρησιμοποιείτο για μεταφορά υγρών καυσίμων και ο οποίος (χώρος) ήταν αποπνικτικός, αφού επικρατούσε έντονη δυσοσμία, λόγω των “σεντινόνερων”, δηλ. του θαλασσινού νερού που ήταν αναμεμιγμένο με πετρελαιοειδή κατάλοιπα σε συνδυασμό με την πληθώρα των απορριμάτων που υπήρχαν στον εν λόγω χώρο και εν γένει των ανύπαρκτων συνθηκών υγιεινής, η δε ροή του καθαρού αέρα ήταν πολύ περιορισμένη.

Επιπλέον στα τοιχώματα των αμπαριών υπήρχαν νωπά κατάλοιπα πετρελαιοειδούς φορτίου, πιθανόν crude oil (αργό πετρέλαιο) σε πισσοειδή μορφή. Λόγω της περιεκτικότητας των καταλοίπων σε θείο και άλλα βλαβερά χημικά συστατικά, η παρατεταμένη παραμονή στον χώρο μπορούσε να προκαλέσει στους μετανάστες αναπνευστικά και δερματολογικά προβλήματα στους παράτυπους μετανάστες, έως και καρκινογένεση.

Ακόμη είχαν γίνει στην κατασκευή του πλοίου παρεμβάσεις (διάνοιξη πορτών), οι οποίες όμως ήταν απαγορευτικές για την αξιοπλοΐα του συγκεκριμένου πλοίου, καθώς καθιστούσαν πολύ πιθανή τη μετατόπιση του φορτίου (ήτοι των μεταφερόμενων μεταναστών), με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η ευστάθεια του πλοίου με κίνδυνο τη βύθισή του.