ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ 1275/2019 ΟΠΑΔΙΚΗ ΒΙΑ ΘΑΝΑΤΟΣ ΦΙΛΑΘΛΟΥ

ΑΡΙΘΜΟΣ 1275/2019

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Ε’ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Μαρία Χυτήρογλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Διονυσία Μπιτζούνη, Βασιλική Ηλιοπούλου, Μαρία Βασδέκη-Εισηγήτρια και Πηνελόπη Παρτσαλίδου-Κομνηνού, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του την 1η Μαρτίου 2019, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημητρίου Δασούλα (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και του Γραμματέως Γεράσιμου Βάλσαμου, για να δικάσει την αίτηση των αναιρεσειόντων – κατηγορουμένων: 1) Ε. Μ. του Μ., κρατουμένου στο Κατάστημα Κράτησης ….1, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Διονύσιο Βέρρα και 2) Κ. Α. του Π., κρατουμένου στο Κατάστημα Κράτησης ….1, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Αλέξανδρο Λυκουρέζο, περί αναιρέσεως της υπ’ αριθ.48/2018 αποφάσεως του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Ανατολικής Κρήτης και με πολιτικώς ενάγοντες τους: 1) Β. Κ. του Κ., 2) Α. Κ. συζ. Β. και 3) Ε. Κ. του Β., κατοίκων …, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Αλέξιο Στεφανάκη.
Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Ανατολικής Κρήτης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ’ αυτή, και οι αναιρεσείοντες – κατηγορούμενοι ζητούν την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται: α) στην από 31-12-2018 αίτηση αναιρέσεως του 1ου αναιρεσείοντος και β) στην από 9-1-2019 αίτηση αναιρέσεως του 2ου αναιρεσείοντος και στους από 12-2-2019 προσθέτους λόγους αυτής, που καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 121/2019.

Αφού άκουσε Τους πληρεξουσίους δικηγόρους των διαδίκων, που ζήτησαν, όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που πρότεινε: α) να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση ως προς τις διατάξεις της που αφορούν τους αναιρεσείοντες Ε. Μ. και Κ. Α., β) να επεκταθεί το αναιρετικό αποτέλεσμα και στον καταδικασθέντα συγκατηγορούμενο Μ. Λ., γ) να επεκταθεί το αναιρετικό αποτέλεσμα και στον καταδικασθέντα συγκατηγορούμενο Κ. Α., μόνο όσο αφορά την αξιόποινη πράξη της συμπλοκής και τη διάταξη περί επιβολής συνολικής ποινής και δ) να παραπέμψει την υπόθεση για νέα συζήτηση, κατά τα ανωτέρω κεφάλαια στο ίδιο Δικαστήριο, συγκροτούμενο από άλλους Δικαστές εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Φέρονται προς συζήτηση α) η από 31-12-2018 αίτηση αναίρεσης του Ε. Μ. και β) η από 9-1-2019 αίτηση αναίρεσης και οι από 12-2-2019 πρόσθετοι λόγοι του Κ. Α. κατά της υπ’ αριθ. 48/2018 απόφασης του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Ανατολικής Κρήτης, με την οποία οι αναιρεσείοντες καταδικάσθηκαν για τις αξιόποινες πράξεις της θανατηφόρας σκοπούμενης βαριάς σωματικής βλάβης από κοινού (και επιπλέον της συμπλοκής ο πρώτος), σε συνολική ποινή κάθειρξης 13 ετών και 12 ετών αντίστοιχα. Οι κρινόμενες αιτήσεις και πρόσθετοι λόγοι έχουν ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 473 παρ. 2 και 3, 474 παρ. 1 και 2, 509 παρ. 2 ΚΠΔ) και πρέπει να ερευνηθούν περαιτέρω κατ’ ουσία.
Κατά το άρθρο 311 ΠΚ, “αν η σωματική βλάβη είχε επακόλουθο το θάνατο του παθόντος, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι 10 ετών. Αν ο υπαίτιος επιδίωκε τη βαριά σωματική βλάβη του παθόντος, επιβάλλεται κάθειρξη”. Το έγκλημα αυτό χαρακτηρίζεται ως έγκλημα εκ του αποτελέσματος, αφού για τη συγκρότηση της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης αυτού απαιτείται η πρόθεση του δράστη να επιφέρει στο θύμα σωματική ή διανοητική βλάβη οποιασδήποτε διαβάθμισης και η επέλευση συνεπεία της σωματικής βλάβης του θανάτου του θύματος, ο οποίος όμως θάνατος αποδίδεται σε αμέλεια του δράστη, όπως αυτή διατυπώνεται στο άρθρο 28 ΠΚ, οπότε έχει ως συνέπεια τη βαρύτερη τιμωρία της σωματικής βλάβης, σύμφωνα με το άρθρο 29 του ιδίου Κώδικα, κατά το οποίο “στις περιπτώσεις που ο νόμος ορίζει ότι κάποια πράξη τιμωρείται με βαρύτερη ποινή όταν έχει ορισμένο αποτέλεσμα, η ποινή αυτή επιβάλλεται μόνο αν το αποτέλεσμα αυτό μπορεί να αποδοθεί σε αμέλεια του δράστη”. Στο προαναφερόμενο άρθρο 28 ΠΚ για τη στοιχειοθέτηση της αμέλειας απαιτείται να διαπιστωθεί α) ότι ο δράστης δεν κατέβαλε την κατ’ αντικειμενική κρίση προσοχή, την οποία οφείλει να καταβάλει κάθε συνετός και ευσυνείδητος άνθρωπος που βρίσκεται υπό τις ίδιες πραγματικές καταστάσεις με βάση τους νομικούς κανόνες, τις συνήθειες που επικρατούν στις συναλλαγές, την κοινή πείρα, τη συνήθη πορεία των πραγμάτων και τη λογική β) ότι αυτός με βάση τις προσωπικές του περιστάσεις, ιδιότητες, γνώσεις και ικανότητες, ως εκ της υπηρεσίας, ή του επαγγέλματός του, μπορούσε να προβλέψει και να αποφύγει το αποτέλεσμα, το οποίο είτε δεν προείδε, είτε το προέβλεψε μεν, πίστευε όμως ότι θα αποφευγόταν και γ) ότι υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της ενεργείας ή παράλειψης του δράστη και του επελθόντος αποτελέσματος του θανάτου του θύματος.
Συνεπώς στοιχεία του εγκλήματος που αναφέρεται στο άρθρο 311 ΠΚ, ήτοι της θανατηφόρου σωματικής βλάβης, είναι α) η πρόκληση σωματικής βλάβης στον παθόντα οποιασδήποτε διαβάθμισης και από οποιαδήποτε αιτία και αφορμή β) η σωματική βλάβη να είχε επακόλουθο το θάνατο του παθόντος και γ) η υποκειμενική υπαιτιότητα του δράστη (δόλος) να κατευθύνεται στην επαγωγή της σωματικής βλάβης, ενώ το επελθόν αποτέλεσμα του θανάτου του θύματος να αποδίδεται σε αμέλεια του δράστη, κατά το άρθρο 28 ΠΚ, οπότε απαιτείται να διαπιστωθεί α) ότι ο δράστης δεν κατέβαλε την κατ’ αντικειμενική κρίση προσοχή, την οποία οφείλει να καταβάλει κάθε συνετός και ευσυνείδητος άνθρωπος που βρίσκεται υπό τις ίδιες πραγματικές καταστάσεις, με βάση τους νομικούς κανόνες, τις συνήθειες που επικρατούν στις συναλλαγές, την κοινή πείρα, τη συνήθη πορεία των πραγμάτων και τη λογική β) ότι αυτός με βάση τις προσωπικές του περιστάσεις, ιδιότητες, γνώσεις και ικανότητες, ως εκ της υπηρεσίας, ή του επαγγέλματός του, μπορούσε να προβλέψει και να αποφύγει το αποτέλεσμα, το οποίο είτε δεν προείδε, είτε το προέβλεψε μεν, πίστευε όμως ότι θα αποφευγόταν και γ) ότι υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της ενεργείας ή παράλειψης του δράστη και του επελθόντος αποτελέσματος του θανάτου του θύματος, (ΑΠ 718/2017, ΑΠ 1348/2017).
Η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη κατά τα άρθρα 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ του ιδίου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σε αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του Δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις (αποδεικτικά μέσα) που τα θεμελίωσαν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών, στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε.
Προκειμένου για το έγκλημα της θανατηφόρου βλάβης του άρθρου 311 ΠΚ, πρέπει επί πλέον για τη θεμελίωση της υποκειμενικής του υπόστασης, να αιτιολογείται και ο δόλος του δράστη, ήτοι ο σκοπός αυτού που κατευθύνεται στην πρόκληση της σωματικής κάκωσης ή βλάβης της υγείας του άλλου, ο οποίος μπορεί να είναι και ενδεχόμενος, που όμως πρέπει να προσδιορίζεται σαφώς στην απόφαση, καθώς επίσης να αναφέρεται σε αυτή ότι το βαρύτερο αποτέλεσμα που επήλθε οφείλεται σε αμέλεια του κατηγορουμένου και να καθορίζεται ποιο είδος αμελείας (μη συνειδητής ή ενσυνείδητης) συνέτρεξε (ΑΠ 718/2017). Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο. Δεν αποτελούν όμως λόγους αναίρεσης η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα η εσφαλμένη εκτίμηση εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολογήσεως κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη της μεταξύ τους αξιολογικής συσχέτισης των αποδεικτικών στοιχείων, καθόσον, στις περιπτώσεις αυτές, πλήττεται η αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας.
Εσφαλμένη ερμηνεία ουσιαστικής ποινικής διάταξης, που ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε’ του ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως, υπάρχει όταν το δικαστήριο της ουσίας αποδίδει σ’ αυτή έννοια διαφορετική από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη εφαρμογή υπάρχει όταν το δικαστήριο δεν υπάγει σωστά τα δεκτά γενόμενα ως αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά στη διάταξη που εφαρμόσθηκε, αλλά και όταν η διάταξη αυτή παραβιάσθηκε εκ πλαγίου, για το λόγο ότι έχουν εμφιλοχωρήσει στο πόρισμα της απόφασης ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο έλεγχος από τον Άρειο Πάγο της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση.
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Ανατολικής Κρήτης, μετά από συνεκτίμηση των κατ’ είδος αναφερομένων αποδεικτικών μέσων, δέχθηκε κατά την ανέλεγκτη κρίση του ότι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: “Την 14-9-2014 και περί ώρα 15:00, διεξήχθη προγραμματισμένος αγώνας ποδοσφαίρου στο Στάδιο … Νομού …. μεταξύ των ομάδων Γ ΕΘνικής Κατηγορίας, … Οι ομάδες έφτασαν κανονικά και πέρασαν στο χώρο των αποδυτηρίων. Στο γήπεδο βρίσκονταν και τέσσερις υπάλληλοι της εταιρίας ιδιωτικής ασφάλειας οι οποίοι έλεγχαν τους φιλάθλους αν είχαν εισιτήρια και για να μην εισάγουν στο χώρο των κερκίδων απαγορευμένα αντικείμενα. Σταδιακά προσέρχονταν οι φίλαθλοι των ομάδων. Το γήπεδο έχει δύο κερκίδες, μια στη βόρεια πλευρά με αριθμό ένα (1) και μία στη νότια πλευρά με αριθμό δύο (2) Η είσοδος στην κερκίδα 2 γίνεται από την κεντρική θύρα του σταδίου επί της οδού … και μέσα από το χώρο του στίβου οι φίλαθλοι οδηγούνται στην κερκίδα τους. Στη θύρα 1 τη βόρεια, βρίσκονταν οι φίλαθλοι της ομάδας του … και στην άκρη της έκατσαν γύρω στους 35 φιλάθλους της ομάδας του Εθνικού, οι οποίοι είχαν έρθει από τον …. για να παρακολουθήσουν τον αγώνα. Στην απέναντι κερκίδα τη 2 και στην ανατολική της πλευρά βρίσκονταν οι οργανωμένοι φίλαθλοι του …, περίπου 50 άτομα νεαρής ηλικίας. Οι φίλαθλοι και των δύο ομάδων που βρίσκονταν στην κερκίδα 1 συνυπήρχαν κανονικά, φωνάζοντας συνθήματα υπέρ των ομάδων τους, ανάλογα με τις διαδραματιζόμενες φάσεις, χωρίς να υπάρχει διαφωνία, διαπληκτισμός ή αντιπαράθεση.. Κατά τη διάρκεια του αγώνα και συγκεκριμένα περί το 75° λεπτό, οι φίλαθλοι της ομάδος του …, Κ. Β. του Π. και Μ. Β. του Γ. κινήθηκαν από τη νότια κερκίδα του σταδίου, όπου βρίσκονταν μαζί με άλλους οργανωμένους /φιλάθλους του … στη βόρεια και ανατολικά αυτής, όπου παρακολουθούσαν τον αγώνα οι φίλαθλοι του Εθνικού και ο πρώτος τούτων, επιχείρησε να αφαιρέσει πανό με το έμβλημα της ομάδας του Εθνικού, το οποία είχαν αναρτήσει στα κιγκλιδώματα της κερκίδας οι φίλαθλοι της ομάδας του Εθνικού. Στην προσπάθειά του αυτή, κάποιοι από τους φιλάθλους του Εθνικού αντέδρασαν με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μικρής έντασης επεισόδιο. Σχεδόν ταυτόχρονα με το προαναφερόμενο επεισόδιο, περί τα 15- 20 στον αριθμό άτομα, οργανωμένοι οπαδοί της ομάδος του …, που βρίσκονταν απέναντι ακριβώς στη νότια κερκίδα, κινήθηκαν στη βόρεια και ανατολική πλευρά του σταδίου προς τους φιλάθλους του Εθνικού. Μεταξύ αυτών που κατευθύνθηκαν ήταν και οι εκκαλούντες κατ/νοι Μ. Λ., Κ. Α. και Ε. Μ., όπως και ο πρώτος κατ/νος Α.ς, οι οποίοι κινήθηκαν όχι συντεταγμένα και ως ομάδα, αλλά ένας – ένας ή δυο – δυο. Όλοι αυτοί ακολούθησαν τη διαδρομή που ακολούθησαν οι ως άνω, (Β. και Β.) και μαζί με άλλους φιλάθλους του … που βρίσκονταν στην εξέδρα νούμερο ένα προσέγγισαν τους φιλάθλους του Εθνικού αποφασισμένοι να αποσπάσουν τη σημαία – πανό. Οι φίλαθλοι του Εθνικού επιχείρησαν να τους αποτρέψουν και να αποκρούσουν την επίθεση τους με αποτέλεσμα φίλαθλοι του … να επιφέρουν πλήγματα με σφοδρότητα στους φιλάθλους του Εθνικού. Πρώτα δέχθηκε χτυπήματα στο κεφάλι οι φίλαθλοι του …. Λ. και Π. και στη συνέχεια οι ως άνω φίλαθλοι του … κατευθύνθηκαν προ τη σημαία – πανό, όπου στεκόταν ο παθών και αποβιώσας, Κ. Κ., άνδρας μυώδης, ηλικίας 46 ετών, ύψους περίπου 1.90 μ., ο οποίος βλέποντας την οργιώδη κίνηση των φιλάθλων αυτών του … μπήκε μπροστά και έσπευσε να προστατεύσει τους υπόλοιπους φιλάθλους του Εθνικού. Η κίνησή του αυτή να παρεμβληθεί μεταξύ των φιλάθλων του … και εκείνων του Εθνικού είχε ως αποτέλεσμα μια ομάδα περίπου 5-6 ατόμων να τον περικυκλώσουν και να τον χτυπούν με δύναμη σε ολόκληρο το σώμα του και στο κεφάλι και να τον τραυματίσουν σοβαρά. Αμέσως και μετά τον τραυματισμό του, ο Κ. Κ. μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο Γ.Ν…. και εισήχθη στη Μονάδα Εντατικής του την ίδια / ημέρα, λόγω εγκεφαλικής αιμορραγίας. Η αξονική τομογραφία στην οποία υπεβλήθη έδειξε πλήρη κατάληψη της 3η και 4ης κοιλίας από αιμορραγικά στοιχεία και μερική κατάληψη των πλάγιων κοιλιών η οποία συνοδευόταν από εκτεταμένη υπαραχνοειδή αιμορραγία και μεγάλη ποσότητα αίματος στις περιστελεχιαίες δεξαμενές με εικόνα εγκεφαλικού οιδήματος κροταφοϊνιακά άμφω χωρίς παρεκτόπιση της μέσης γραμμής. Με βάση τα ως άνω ευρήματα, κρίθηκε σκόπιμο για τον αποκλεισμό ανευρύσματος των εγκεφαλικών αρτηριών να οργανωθεί η αεροδιακομιδή του στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο για περαιτέρω αντιμετώπιση. Έτσι την 16η-9-2014 ο παθών Κ. Κ. υπεβλήθη σε έλεγχο με ψηφιακή αγγειογραφία εγκεφάλου στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών και στο Κέντρο Εμβολισμών της Νευροχειρουργικής Κλινικής και η εξέταση ήταν αρνητική για παρουσία εμφανούς αγγειακής παθολογίας από τα εγκεφαλικά αγγεία. Απεβίωσε όμως εντός του 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου Αθηνών μετά από 15 ημέρες νοσηλείας, ήτοι την 29-9-2014. Ο νεκροψιακός-νεκροτομικός έλεγχος δεν κατέδειξε παρουσία κακώσεων κεφαλής, ενώ και στο ενημερωτικό σημείωμα του 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου Αθηνών επισημάνθηκε ότι δεν εμφάνιζε εμφανή τραύματα κεφαλής, ενώ ούτε και ο απεικονιστικός έλεγχος κατέδειξε παρουσία κακώσεων. Βέβαια, όπως προέκυψε από την υπ’ αρ πρωτ 759α/2014/10-3-2015 ιατροδικαστική έκθεση των Α. Π. και Χ. Λ., κατά το διάστημα που ο Κ. Κ. του Β. μεταφέρθηκε με το ΕΚΑΒ αρχικά στο ΓΝ … για να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες, κατά την αντικειμενική του εξέταση εντοπίστηκαν, α) επιμήκης εκχύμωση αριστερής χροιάς διαστάσεων περίπου 10Χ 0,5 εκ στην έξω πλάγια επιφάνεια του δεξιού αντιβραχίου, 2) δύο εκχυμώσεις ερυθράς χροιάς διαστάσεων περίπου 2 X 1,5 εκ και 2Χ 1 εκ στην μεσότητα της οπίσθιας επιφάνειας του αριστερού αντιβραχίου, 3) εκδορά ακανόνιστου σχήματος με εκχύμωση ερυθρής χροιάς πέριξ αυτής στην έσω πλάγια επιφάνεια του αριστερού αγκώνα, 4) Μία εκχύμωση ερυθρής χροιάς ακανόνιστου σχήματος στην εκτατική επιφάνεια του αριστερού αγκώνα, 5) τρεις εκχυμώσεις ερυθρής χροιάς διαστάσεων 0,5Χ 0,5 εκ, η κάθε μια στο κάτω τριτημόριο της πρόσθιας επιφάνειας του δεξιού μηρού, 6) Μια. < γραμμοειδής εκδορά, μήκους περίπου 1 και 0,5 εκ στο έξω χείλος της αριστερής βουβωνικής χώρας, 7) Εκχυμώσεις κιτρινοπράσινης χροιάς ακανόνιστου σχήματος διαστάσεων περίπου 12Χ 8ΕΚ στη μεσότητα της πρόσθιας επιφάνειας του δεξιού μηρού (βλ σχετ ανωτέρω ιατροδικαστική έκθεση και 17 φωτογραφίες που τη συνοδεύουν). Οι ανωτέρω σωματικές κακώσεις αποδείχτηκε ότι προήλθαν από ισάριθμα χτυπήματα των επιτιθεμένων κατά την προσπάθεια του Κ. Κ. να προστατεύσει το κεφάλι του και τα άλλα ευπαθή σημεία του σώματός του, χωρίς όμως να το πετύχει, διότι δέχθηκε πλήγματα και στο κεφάλι του, η σφοδρότητα των οποίων προκάλεσε εκτεταμένη υπαραχνοειδή εγκεφαλική αιμορραγία και επέφερε την άμεση απώλεια της συνείδησής του και την κατάρρευση του. Όταν ο ανωτέρω κατέρρευσε, όλοι σταμάτησαν να τον χτυπούν και απομακρύνθηκαν, όλες οι αψιμαχίες διακόπηκαν και κλήθηκε εμπνευσμένα ο ιατρός του αγώνα Ε. Κ., ο οποίος με τη βοήθεια του φυσιοθεραπευτή του … Β. Τ., πρόσφεραν τις πρώτες βοήθειες στον αναίσθητο Κ. Κ. και παράλληλα κάλεσαν το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, το οποίο τον παρέλαβε την 17:01 ώρα και τον διακόμισε στο εφημερεύον … Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου. Όπου την επόμενη ημέρα μεταφέρθηκε στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών και παρέμεινε νοσηλευόμενος, χωρίς ουδέποτε να ανακτήσει τις αισθήσεις του, έως την 29/9/2014 οπότε και απεβίωσε, όπως προαναφέρθηκε. Ο εντοπισμός των ανωτέρω κακώσεων στον αριστερό αντιβραχίονα και στον αγκώνα, συνηγορεί στο ότι ο άτυχος Κ. κατά τη διάρκεια των πλήξεων του προσώπου και της κεφαλής του είχε θέσει τα χέρια του στο πρόσωπο και στην κεφαλή του για αυτοπροστασία. Περαιτέρω, με την από 13-1-2015 ιατροδικαστική έκθεση νεκροψίας-νεκροτομής των Ιατροδικαστών Σ. Μ. και Ν. Κ., δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι η ισχυρά πλήξη της κεφαλής και η ισχυρή δόνηση αυτής, χωρίς εμφανή αντικειμενικά ευρήματα να λειτούργησε εκλυτικά στην εμφάνιση ενδοεγκεφαλικής-υπαραχνοειδούς αιμορραγίας, ενώ στην προσέγγιση αυτή συνηγορεί και ο εγκεφαλικός έλεγχος που δεν κατέδειξε παθολογία στα εγκεφαλικά αγγεία. Κατά τον ιστολογικό έλεγχο που διενεργήθηκε στον εγκέφαλο του θανόντος από το Α Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου …., υπό του καθηγητού Ε Α. ετέθη διάγνωση “εγκεφαλική αμυλοειδική αγγειοπάθεια”. Με βάση δε την ιστολογική αυτή διάγνωση από τους διενεργήσαντες τη νεκροψία Ιατροδικαστές Σ. Μ. και Ν. Κ. ετέθησαν στον καθηγητή Α. τα ακόλουθα ερωτήματα, 1) Αν η ιστολογικά διαπιστωθείσα εγκεφαλική αμυλοειδική αγγειοπάθεια σχετίζεται με προηγηθέντα τραυματισμό, 2) Εάν όχι, αν αφορά σαφώς προϋπάρχουσα παθολογική οντότητα. Σε τέτοια δε περίπτωση δύναται να συνεισέφερε και σε ποιο βαθμό στην πρόκληση της εγκεφαλικής αιμορραγίας που αποτέλεσε και την αιτία θανάτου; Η απάντηση του καθηγητή Α. είχε ως εξής, 1) Η ιστολογικά διαπιστωθείσα εγκεφαλική αμυλοειδική αγγειοπάθεια προϋπήρχε και δε σχετίζεται με προηγηθέντα τραυματισμό, 2) Αφορά σαφώς προϋπάρχουσα παθολογική οντότητα. Η αύξηση της αρτηριακής πίεσης λόγω τραυματισμού ή ψυχοκινητικού στρες μπορεί να συνετέλεσε στη ρήξη των παθολογικών αγγείων και να προκλήθηκε η υπαραχνοειδής αιμορραγία. Όμως από τη διεθνή βιβλιογραφία στο λήμμα αμυλοειδική εγκεφαλική αγγειοπάθεια, προκύπτει ότι η εγκεφαλική αμυλοειδική αγγειοπάθεια εμφανίζεται σε άτομα μεγάλης ηλικίας και αν εξαιτίας της προκληθεί υπαραχνοειδής αιμορραγία, αυτή περιορίζεται στους λοβούς και δεν καταλαμβάνει το σύνολο των κοιλιών του εγκεφάλου ούτε έχει την εικόνα εγκεφαλικού οιδήματος κροταφοινιακά, όπως συνέβη στην προκειμένη περίπτωση. Είναι σαφές ότι η υπαραχνοειδής αιμορραγία που προκλήθηκε στον άτυχο Κ. Κ. του Β., ετών 46, ήταν απόρροια των βίαιων, επαναλαμβανόμενων και από περισσότερα άτομα πλήξεων που εδέχθη στην περιοχή της κεφαλής του, ώστε αυτή να είναι μετατραυματική και λόγω της έκτασής της μη αναστρέψιμη. Σε κάθε όμως περίπτωση, η εκτεταμένη εγκεφαλική αιμορραγία και η υπαραχνοειδής αιμορραγία που ακολούθησε αμέσως μετά τη χρήση σκληρής βίας δεν είναι πιθανό να έχει επέλθει την κρίσιμη χρονική στιγμή αποκλειστικά και μόνο εξαιτίας της προϋπάρχουσας ιατρικής εικόνας του θύματος (BGH Ν 512 1997, 341, ΠοινΧρον 1997, 1097) ήτοι της αμυλοειδικής εγκεφαλικής αγγειοπάθειας.
Συνεπώς δεν διακόπτεται ο αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ ενέργειας των δραστών και επελθόντος θανατηφόρου αποτελέσματος, έστω και αν δεχθούμε ότι στην επέλευση του αποτελέσματος συντέλεσαν όλως ιδιάζουσες, καταστάσεις ή περιστάσεις, όπως η ανωτέρω αγγειοπάθεια, διότι η αγγειοπάθεια αυτή δεν παρήγε αυτοτελώς το επελθόν αποτέλεσμα. Εφόσον σύμφωνα με την ιατρική πραγματογνωμοσύνη ο αιτιώδης σύνδεσμος ανάμεσα στην εγκεφαλική αιμορραγία και την προκληθείσα σωματική βλάβη χαρακτηρίζεται ως πιθανός ο αιτιώδης σύνδεσμος θεμελιώνεται, αφού αρκεί να έχει αποκτήσει έναν, κατά την κοινή πείρα, επαρκή βαθμό ασφάλειας που δεν αφήνει περιθώρια για λογικές αμφιβολίες. Σε συνέχεια των ως άνω αποδειχθέντων πραγματικών περιστατικών, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά στοιχεία αποδείχτηκε περαιτέρω ότι, εκείνοι οι φίλαθλοι που χτύπησαν τον προαναφερόμενο αντίπαλο φίλαθλο, Κ. Κ., είχαν πρόθεση να τον πλήξουν με τα χέρια τους στο κεφάλι του, (ευπαθές και ευαίσθητο σημείο), κατά τρόπο εντονότερο του αναγκαίου, επιδιώκοντας να του προκαλέσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη σωματική βλάβη, μη προβλέποντας το τελικώς επελθόν θανατηφόρο αποτέλεσμα, εκδηλώνοντας έτσι το τυφλό οπαδικό τους μίσος, για έναν άγνωστο γι’αυτούς άνθρωπο, που πίστευαν ότι τους προσέβαλε στο γήπεδο τους και τον οποίο βέβαια χτυπούσαν, όπως προαναφέρθηκε, μόνο όσο είχε τις αισθήσεις του και ήταν όρθιος, καθόσον αποδείχτηκε ότι όταν αυτός κατέρρευσε, όλοι σταμάτησαν να τον χτυπούν και απομακρύνθηκαν. Για την εν λόγω συμπεριφορά των κατηγορουμένων και συγκεκριμένα για την σφοδρότητα, για τον τρόπο και για τα σημεία των αλλεπάλληλων χτυπημάτων, κατέθεσαν με τρόπο σαφή και κατηγορηματικό οι αυτόπτες μάρτυρες φίλαθλοι της αντίπαλης ομάδος του Εθνικού. Συγκεκριμένα οι φίλαθλοι αυτοί καταθέτουν, (α’) ο Κ. Κ. στην από 14/9/2014 προανακριτική κατάθεσή του, “αποτέλεσμα ήταν να πέσει ο Κ. αναίσθητος και αιμόφυρτος κάτω. Τότε βλέποντας αυτό οι επιτιθέμενοι σταμάτησαν να χτυπούν” και στην από 14/9/2014 συμπληρωματική προανακριτική κατάθεσή του κατέθεσε ότι: “Ήταν όταν έπεσε ο Κ. αιμόφυρτος και γύρισε (εννοεί τον Λ.) προς τον Α. και του είπε όπα μαλάκα θα τον σκοτώσεις και όλοι σταμάτησαν απότομα να χτυπούν”, (β’) ο Κ. Λ. στην από 14/9/2014 προανακριτική κατάθεσή ότι: “Ο Κ. από τα πολλά χτυπήματα έπεσε λιπόθυμος και τότε σταμάτησαν να τον χτυπάνε” και στην από 15/9/2014 προανακριτική κατάθεσή του κατέθεσε ότι: “Ο Κ…. μετά από λίγο έπεσε κάτω από τα χτυπήματα που δεχόταν και έβγαζε αίμα από το στόμα. Τότε ο ανωτέρω είπε στους άλλους να σταματήσουν και να φύγουν”, (γ’) ο Ι. Α. Κ. στην από 14/9/2015 προανακριτική κατάθεσή του κατέθεσε ότι: “Εγώ όταν τον είδα κάτω έβγαζε πολύ αίμα από το στόμα, ενώ φαινόταν πολύ χτυπημένος στο πρόσωπο και τα μάτια του ήταν πρησμένα. Όταν τον είδα όπως σας προανέφερα μόλις, τα άτομα απομακρύνθηκαν πιθανόν επειδή φοβήθηκαν την κατάσταση που ήταν”. Επίσης ο Κ. Κ. καταθέτει: “Ο Κ.ς βάσταγε, έτρωγε μπουνιές, γύρναγε μπροστά, γονάτισε και έπεσε. Τους φώναξα: “τον σκοτώνετε!”. Του είπε τότε του Α. ο Λ.: “τι κάνεις, ρε μαλάκα, τον σκοτώνεις!”. Λογικά, μετά από αυτό, επειδή το είπε ο αρχηγός τους, σταμάτησαν και έφυγαν. Είδα τον Κ. διπλωμένο να βγάζει αίμα από το στόμα. Ο Λ. πάγωσε που είδε τον Κ. να πέφτει. Όταν ήταν κάτω ο Κ., ο Λ. τους είπε: “σταματήστε, θα τον σκοτώσετε!” και ο Κ. Λ. κατέθεσε ότι: “Το επεισόδιο τελείωσε με το που έπεσε ο Κ.. Ο Λ. είπε: “τι κάνατε, τον σκοτώσατε!” και έφυγαν όλοι. Αφότου έπεσε, ουδείς τον χτύπησε τον Κ…. Σταμάτησαν, αφού έπεσε ο Κ. κάτω”. Δηλαδή και σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, αποδεικνύεται ότι αμέσως μετά την πτώση του Κ. στο έδαφος, οι επιτιθέμενοι αιφνιδιάστηκαν και όταν ακούστηκε η φράση “θα τον σκοτώσετε” αμέσως αυτοί σταμάτησαν χωρίς να τον ξαναχτυπήσουν και τράπηκαν σε φυγή. Καταθέσεις που επιβεβαιώθηκαν και ενώπιον του δευτεροβάθμιου τούτου δικαστηρίου. Με βάση τα ως άνω αποδειχθέντα, η συμπεριφορά αυτή των κατ/νων καταδεικνύει ότι, επιδίωκαν να προξενήσουν στον ως άνω φίλαθλο, βαριά σωματική βλάβη, χτυπώντας τον και στο κεφάλι, μη προβλέποντας και μη αποδεχόμενοι το τελικώς επελθόν θανατηφόρο αποτέλεσμα, όμως αποδεικνύεται άμεσα αιτιατή σύνδεση μεταξύ του θανατηφόρου αποτελέσματος και της βαριάς σωματικής κάκωσης του θανόντος, που του είχαν προκαλέσει τα από κοινού χτυπήματα των κατηγορουμένων, διότι ο θάνατος του δεν θα είχε επέλθει αν ο παθών δεν είχε τραυματισθεί βαριά από τα ανωτέρω χτυπήματα στο κεφάλι.
Συνεπώς και σύμφωνα με όλα τα προαναφερόμενα, αποδείχτηκε ότι, ο θάνατος του φιλάθλου Κ. Κ., οφείλεται σε τραυματική αιτιολογία, προερχόμενη από τα πλήγματα που δέχθηκε στο κεφάλι από τους προαναφερόμενους κατ/νους φιλάθλους της ομάδας του …, η οποία προκάλεσε την εκτεταμένη υπαραχνοειδή αιμορραγία, η έκταση της οποίας ήταν τέτοια, ώστε το αίμα να πληρώσει την τρίτη και την τέταρτη κοιλία του εγκεφάλου, ο οποίος εξαιτίας των χτυπημάτων που δέχθηκε όχι μόνο στα χέρια και στα πόδια του αλλά και στο κεφάλι του κατέρρευσε. Δηλαδή, αποδεικνύεται ότι ο θάνατος του Κ. Κ. δεν οφείλεται σε παθολογικά αίτια, όπως ισχυρίζονται οι κατ/νοι, αλλά σε τραυματική αιτιολογία, εξαιτίας επανειλημμένων και δυνατών χτυπημάτων που δέχθηκε από τους δράστες με γυμνά χέρια, τα οποία προκάλεσαν την εκτεταμένη αιμορραγία, χωρίς η κρίση αυτή να αναιρείται από την μη διαπίστωση εμφανών τραυμάτων στο κεφάλι του. Στοιχεία δε βάσιμα, από τα οποία προκύπτει ότι ο θάνατος του Κ. Κ. δεν οφείλεται σε παθολογικά αίτια, αλλά σε τραυματική αιτιολογία, και ανατρέπουν όλους τους σχετικούς ισχυρισμούς των κατ/νων είναι και τ’ακόλουθα αποδεικτικά γεγονότα, ήτοι, ότι (α’) αμέσως μετά την εισαγωγή του ως άνω φιλάθλου στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του …. Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου, ο οποίος μεταφέρθηκε σε κωματώδη κατάσταση (βαθμολογία Κλίμακας Γλασκώβης 3-6/15), υποβλήθηκε σε αξονική τομογραφία εγκεφάλου, στην οποία διαπιστώθηκε “Ευμεγέθης ενδοκοιλιακή και εκτεταμένη υπαραχνοειδής αιμορραγία. Πλήρης κατάληψη της 4ης και 3ης κοιλίας από αιμορραγικά στοιχεία και μερική κατάληψη των πλάγιων κοιλιών από αιμορραγικό υλικό. Διατεταγμένη ελέγχεται η 3η κοιλία με εύρος 2,1 εκ. Διατεταγμένα ελέγχονται τα κροταφικά κέρατα ιδίως στη μετά ε.φ. σκιαγραφική φάση με αύξηση των αιμορραγικών τους στοιχείων. Μεγάλη ποσότητα αίματος στις περιστελεχιαίες δεξαμενές που πιθανότατα αποδίδεται σε ρήξη ανευρύσματος χωρίς σαφή εικόνα σάκου ανευρύσματος που να ενισχύεται σκιαγραφικά στην παρούσα εξέταση. Παρουσία αίματος στη σχισμή του Sylvius αμφοτερόπλευρα. Εικόνα εγκεφαλικού οιδήματος κυρίως κροταφοϊνιακά άμφω. Ασαφοποίηση διαχωρισμού φαιάς/λευκής ουσίας. Δεν παρατηρείται παρεκτόπιση των στοιχείων της μέσης γραμμής. Από τις οστικές δομές της βάσεως και του θόλου του κρανίου δεν τεκμηριώνεται εικόνα κατάγματος. Συνιστάται περαιτέρω έλεγχος με CT ή MRI αγγειογραφία” (αποτελέσματα αξονικής τομογραφίας εγκεφάλου με ημερομηνία 14/9/2014 της Διευθύντριας Ακτινολογίας /Τμήμα Υπολογιστ. Τομογραφίας Μ. Γ.), (β ‘) η μη διαπίστωση κρανιακών κακώσεων από τους ιατροδικαστές, οφείλεται καθόσον, η εξέταση έγινε όταν ο τελευταίος βρισκόταν διασωληνομένος, ξαπλωμένος σε κρεβάτι στη ΜΕΘ μάλλον εσπευσμένα και χωρίς σχολαστικότητα, καθώς ήδη είχε αποφασιστεί η άμεση αεροδιακομιδή του στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο για περαιτέρω έλεγχο, αφού ο Κ. Κ. εισήχθη στη Νευροχειρουργική Κλινική του 401 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου Αθηνών την 16:00 της 15/9/2014 και αμέσως υποβλήθηκε σε νέο έλεγχο με αξονική τομογραφία εγκεφάλου στην οποία διαπιστώθηκε “παρουσία σημαντικής ποσότητας αίματος στην III και IV κοιλία και διάταση του κοιλιακού συστήματος. Έτσι, ο ασθενής οδηγήθηκε στο χειρουργείο όπου τοποθετήθηκε εξωτερική κοιλιακή παροχέτευση δεξιά μετωπιαία και κατόπιν στη ΜΕΘ όπου συνεχίσθηκε η νοσηλεία του υπό καταστολή καν μηχανική υποστήριξη της αναπνοής. Σήμερα (16/9/2014) στις 07.30, ο ασθενής εισήχθη στην αίθουσα του αγγειογράφου, όπου έγινε καθετηριασμός της δεξιάς κοινής μηριαίας αρτηρίας και τοποθετήθηκε θηκάρι 6F. Κατόπιν, χρησιμοποιώντας συνδυασμό αγγειογραφικού καθετήρα Vertebral 5F και σύρματος Aqwire0.035” έγινε εκλεκτικός καθετηριασμός της δεξιάς έσω καρωτίδας, της αριστερής έσω καρωτίδας και της αριστερής σπονδυλικής αρτηρίας με παλίνδρομη ροή στη δεξιά σπονδυλική αρτηρία και ελήφθησαν αγγειογραφικές εικόνες σε πολλαπλές προβολές. Δεν διαπιστώθηκε παρουσία ανευρύσματος, αγγειακής δυσπλασίας ή άλλης αγγειακής παθολογίας από τα αγγεία του εγκεφάλου. Μετά την ολοκλήρωση της αγγειογραφίας, αφαιρέθηκε το θηκάρι και αιμόσταση επετεύχθη με τοποθέτηση συσκευής Exoseal και μηχανική πίεση για 2′ και ο ασθενής επέστρεψε στη ΜΕΘ για συνέχιση της νοσηλείας του. Συμπέρασμα: Εξέταση αρνητική για παρουσία εμφανούς αγγειακής παθολογίας από τα εγκεφαλικά αγγεία” (πρακτικό ψηφιακής αγγειογραφίας εγκεφάλου με ημερομηνία 16/9/2014 του Αρχιάτρου – Νευροχειρουργού Δρ. Α. Μ.), (γ’) την επόμενη ημέρα του θανάτου του το σώμα του Κ. Κ. μεταφέρθηκε στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών όπου οι ιατροδικαστές της εν λόγω Υπηρεσίας Σ. Μ. και Ν. Κ. αφού διαπίστωσαν ότι στο κρανίο παρατηρούνται αιμορραγικές διηθήσεις εις την επικράνιο απονεύρωση της βρεγματικής χώρας, δυο κρανιοανατρήσεις στο βρεγματικό οστό, όχι όμως κατάγματα στα οστά του κρανίου και ότι ο εγκέφαλος του θανόντος εμφανίζει εικόνα υπαραχνοειδούς και ενδοεγκεφαλικής αιμορραγίας και σύσταση ζυμώδη και τελώντας εν γνώση αφενός μεν ότι ο Κ. Κ. απεβίωσε μετά από αναφερόμενο σοβαρό τραυματισμό κατά τη διάρκεια αθλητικής εκδήλωσης και αφετέρου ότι δεν είχε διαπιστωθεί ανεύρυσμα ή άλλη παθολογία στα αγγεία του εγκεφάλου, πριν να συντάξουν την ιατροδικαστική έκθεση τους και για την εξαγωγή ασφαλούς συμπεράσματος ως προς τα αίτια του θανάτου απέστειλαν ολόκληρο τον εγκέφαλο για ιστολογική εξέταση στο Α’ Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, (δ’) η ιστολογική εξέταση που διενεργήθηκε από τον καθηγητή ιατρικής – Παθολογοανατομίας Ε. Α., ο οποίος στην υπ’ αριθμ. πρωτ. ….84/14/19.11.2014 ιστολογική εξέτασή του αναφέρει επί λέξει τα ακόλουθα “Μικροσκοπικώς, επί πολλαπλών ιστολογικών τομών που ελήφθησαν από φλοιό, πυρήνες, ιππόκαμπο γέφυρα, προμήκη και παρεγκεφαλίδα παρατηρούνται εκτεταμένες υπαραχνοειδείς αιμορραγικές διηθήσεις. Τα τοιχώματα των μέσου και μικρού μεγέθους αγγείων (αρτηριών περισσότερο και λιγότερο φλεβών) των λεπτομηνίγγων και του φλοιού του εγκεφάλου είναι παχυμένα και υαλιδοποιημένα. Η ειδική ιστοχημική χρώση ερυθρό του Congo απέβη θετική για την κατάδειξη αμυλοειδούς. Στον φλοιό και σε βαθύτερες επιφάνειες αναγνωρίζονται επίσης διάσπαρτα μικροσκοπικά έμφρακτα ηλικίας έως 10 ημερών περίπου που χαρακτηρίζονται από την παρουσία ερυθρών νευρώνων, οιδήματα, άφθονων μακροφάγων κυττάρων και αραιοκυτταρικών περιοχών. Στον αυλό αρκετών μικρού και μεσαίου μεγέθους αγγείων παρατηρούνται θρόμβοι ινικής και έντονη μικτού τύπου φλεγμονώδης κυτταρική διήθηση. Συμπέρασμα: Εγκεφαλική αμυλοειδική αγγειοπάθεια” και (ε’) ότι οι ως άνω ιατροδικαστές προφανώς δεν πείστηκαν πλήρως από τη διάγνωση του Ε. Α. και με το υπ’ αριθμ. πρωτ. 3152/15.12.2014 έγγραφο τους προς αυτόν, στο οποίο του τονίζουν ότι ο θανών φέρεται να ενεπλάκη σε βίαιο περιστατικό την 15/9/2014 του υποβάλουν δυο διευκρινιστικά ερωτήματα: “1) Η ιστολογικώς διαπιστωθείσα εγκεφαλική αμυλοειδική αγγειοπάθεια σχετίζεται με προηγηθέντα τραυματισμό; 2) Εάν όχι αφορά σαφώς προϋπάρχουσα παθολογική οντότητα; Σε τέτοια περίπτωση δύναται να συνεισέφερε και σε ποιο βαθμό στην πρόκληση της εγκεφαλικής αιμορραγίας που αποτέλεσε και την αιτία θανάτου;”. Ο Ε. Α. με το υπ’ αριθμ. πρωτ. 5/12.1.2015 έγγραφό του απάντησε ότι “1) Η ιστολογικώς διαπιστωθείσα εγκεφαλική αμυλοειδική αγγειοπάθεια προϋπήρχε και δεν σχετίζεται με προηγηθέντα τραυματισμό. 2) Αφορά σαφώς προϋπάρχουσα παθολογική οντότητα. Η αύξηση της αρτηριακής πίεσης λόγω τραυματισμού ή ψυχοκινητικού στρες μπορεί να συνετέλεσε στη ρήξη των παθολογικών αγγείων και να προκλήθηκε η υπαραχνοειδής αιμορραγία”. Σε αυτήν ακριβώς τη διάγνωση σε συνδυασμό με τη διευκρινιστική απάντηση του Ε. Α. στηρίζεται ο υπερασπιστικός ισχυρισμός των κατηγορουμένων, ότι δηλαδή ο θάνατος του ως άνω Κ. Κ. οφείλεται σε παθολογικά αίτια και συγκεκριμένα ότι έπασχε από εγκεφαλική αμυλοειδική αγγειοπάθεια η οποία προκάλεσε τη ρήξη των παθολογικών αγγείων και την εκτεταμένη υπαραχνοειδή αιμορραγία, μη σχετιζόμενη σε καμία περίπτωση με τα επεισόδια που έλαβαν χώρα στο γήπεδο του …, ισχυριζόμενοι εμμέσως πλην σαφώς ότι ο Κ. Κ. χωρίς να δεχθεί πλήγμα από οποιονδήποτε, λόγω του άγχους και της ταραχής που βίωσε εξαιτίας της επίθεσης των φίλαθλων του … κατέρρευσε και περιήλθε σε κωματώδη κατάσταση αποκλειστικά και μόνο λόγω της παθολογικής κατάστασής του. Η εκτίμηση αυτή όμως δεν στηρίζεται σε κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο ούτε καν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, στα πιο πάνω έγγραφα του Ε. Α., το περιεχόμενο των οποίων πρέπει να ερμηνευθεΐ σε συνδυασμό με το υπ’ αριθμ. πρωτ. 61/6.3.2015 απαντητικό έγγραφο που απέστειλε ο ίδιος Καθηγητής στην Ανακρΐτρια Ηρακλείου με το ακόλουθο περιεχόμενο: “Σε απάντηση των ερωτημάτων σας στα πλαίσια της κύριας συμπληρωματικής ανάκρισης (ΕΓ 2-15/1) σας αναφέρω ότι στη διεθνή βιβλιογραφία υπάρχει πληθώρα δημοσιεύσεων ανάλογης ή και μικρότερης ηλικίας του θανόντος (46 ετών). Η εγκεφαλική αμυλοειδική αγγειοπάθεια προσβάλλει τα μικρά και μεσαίου μεγέθους αρτηρίδια και τριχοειδή των λεπτομηνίγγων και του εγκεφαλικού παρεγχύματος και αναγνωρίζεται σαν αιτία υπαραχνοειδούς ή ενδοεγκεφαλικής αιμορραγίας, εφόσον ραγουν τα παθολογικά αγγεία. Σε ηλικιωμένα άτομα η υπό συζήτηση αγγειοπάθεια σχετίζεται με τη νόσο Αλτσχάιμερ. Στους νεαρούς ενήλικες η νόσος (εγκεφαλική αμυλοειδική αγγειοπάθεια) είναι σποραδική και δεν σχετίζεται με τη νόσο Αλτσχάιμερ. Οι νευροχειρουργοί σήμερα σε μια ενδοεγκεφαλική αιμορραγία σε άτομα 40 ετών και άνω, αποκλεισμένων των κακώσεων και της ρήξης ενός ανευρύσματος εγκεφάλου, σκέπτονται στη διαφορική διάγνωση το πρώτον την εγκεφαλική αμυλοειδική αγγειοπάθεια”.
Επίσης στο ίδιο επεισόδιο αποδείχτηκε ότι, χτυπήθηκε από φίλαθλο της ομάδας του … και ο φίλαθλος της ομάδας του Εθνικού Σ. Π., ο οποίος δέχθηκε ισχυρό χτύπημα στο πρόσωπο και στο στόμα του και υπέστη θλαστικό τραύμα αριστερού οφθαλμικού κόγχου – άνω και θλάση οδόντων κάτω γνάθου με αποτέλεσμα να βλαφθούν οι με αριθμό 21, 22, 32, 31 και 41 οδόντες, μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο μετά το πέρας του ποδοσφαιρικού αγώνα στο … Νοσοκομείο και του έγινε συρραφή και ακινητοποίηση των οδόντων 13-23 και 33-43 με συρμάτινο τόξο (συγκόλληση με σύνθετη ρητίνη).
III. Περαιτέρω από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά στοιχεία, αποδείχτηκαν ειδικότερα και τα ακόλουθα, αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ, που εν τω μεταξύ είχαν ενημερωθεί για τη ως άνω συμπλοκή και τους τραυματισμούς, προσήγαγαν τον Κ. Β. του Π., ο οποίος εντοπίστηκε σε σχολικό συγκρότημα στην οδό ….. πλησίον σταδίου ….. Κατά τη διάρκεια της ακινητοποίησής του αλλά και της προσαγωγής του, δήλωσε αυθόρμητα στους αστυνομικούς ότι “όλοι μαζί το κάναμε αυτό και τώρα θα μπλέξω μόνο εγώ, παραδεχόμενος κατά κάποιο τρόπο τη συμμετοχή του στη συμπλοκή. Εν συνεχεία, αστυνομικοί του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών Ηρακλείου προσήγαγαν και τον Μ. Β. του Γ. και τόσο ο Β. όσο και ο Β. υπεδείχθησαν δια ζώσης σε μάρτυρες αλλά και παράγοντες και των δύο ομάδων και αναγνωρίστηκαν με απόλυτη βεβαιότητα, ως τα δύο άτομα που επιχείρησαν να αφαιρέσουν το πανό της ομάδας του Εθνικού. Ακολούθως στους μάρτυρες υπεδείχθησαν από αιτήσεις έκδοσης δελτίων αστυνομικής ταυτότητας άτομα ύποπτα για τη συμμετοχή τους στην αναφερόμενη συμπλοκή από την οποία αναγνώρισαν με απόλυτη βεβαιότητα και τους κατ/νους Κ. Α. και Μ. Λ. και στη συνέχεια αναγνωρίστηκε και ο Ε. Μ.. Ειδικότερα αποδείχτηκε ότι, (α’) εκείνος που πρωτοστάτησε στο επεισόδιο στο οποίο προκλήθηκε ο θανάσιμος τραυματισμός του Κ. Κ. ήταν ο εκκαλών κατηγορούμενος Μ. Λ., ο οποίος και αυτός τον έπληξε με τα χέρια του στο κεφάλι, που παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς του, έσπευσε κατά τη διάρκεια του δεύτερου επεισοδίου στην κερκίδα των φίλαθλων του Εθνικού και παρέμεινε και μετά το πέρας αυτού, αν και έως τότε και καθ’ όλη τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα βρισκόταν στην απέναντι εξέδρα των ενθέρμων φιλάθλων του …. Όλοι οι αυτόπτες μάρτυρες φίλαθλοι του Εθνικού που εξετάστηκαν προανακριτικά (Ι. – Α. Κ., Κ. Κ., Κ. Λ., Σ. Π., A. S. K.) στις προανακριτικές καταθέσεις τους κατέθεσαν, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο εμφατικά, ότι ο Μ. Λ. όχι μόνο συμμετείχε στην επίθεση κατά των φιλάθλων του Εθνικού, αλλά ήταν ένα από τα άτομα που χτυπούσε με μανία τον Κ. Κ. στο κεφάλι. Μάλιστα έδωσε την εντύπωση ότι είχε ηγετικό ρόλο μεταξύ των επιτιθέμενων, αφού όταν ο τελευταίος κατέρρευσε στο έδαφος φώναξε “σταματήστε θα τον σκοτώσετε” και αμέσως όλοι σταμάτησαν να χτυπούν και τράπηκαν σε φυγή. Ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, οι Ι. – Α. Κ., Κ. Κ., Κ. Λ., επανέλαβαν και τόνισαν ότι πράγματι ο Μ. Λ. με μανία χτυπούσε τον Κ. Κ., οι δε Κ. Κ. και Κ. Λ. επισήμαναν εκ νέου ότι εκείνος είπε στους υπόλοιπους να σταματήσουν μετά από την πτώση του θανόντος στο έδαφος. Κατέθεσαν μάλιστα ότι μετά από το πέρας των επεισοδίων ο κατηγορούμενος αυτός, παρέμεινε στην κερκίδα τους προφασιζόμενος ότι ήθελε να τους βοηθήσει και να τους προσφέρει την προστασία του, αφού τους καλούσε να παραμείνουν για να παρακολουθήσουν το υπόλοιπο του ποδοσφαιρικού αγώνα διότι δεν θα τους πείραζε κανείς. Η συμπεριφορά αυτή του κατηγορούμενου τόσο κατά τη διάρκεια των επεισοδίων όσο και μετά συνάδει με την ηγετική θέση που είχε μεταξύ των ενθέρμων υποστηρικτών της ομάδας του …. Όπως με σαφήνεια κατάθεσε ο τότε Πρόεδρος της ομάδας του … Γ. Σ., ότι δηλαδή, ο Μ. Λ. είχε τεθεί από την προηγούμενο πρόεδρο Σ. ως άτυπος συνδετικός κρίκος μεταξύ της ομάδας και των οργανωμένων φιλάθλων και μάλιστα με την ιδιότητά του αυτή συμμετείχε σε κάποια συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου. Ρητά κατέθεσε ότι ανάμεσα στους πιο πιστούς φιλάθλους του …, ο Μ. Λ. ήταν ο πιο σταθερός φίλαθλος που ακολουθούσε παντού την ομάδα προσφέροντας την υποστήριξη του. Άλλωστε αυτό καταδεικνύει το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια των εργασιών ανακαίνισης του γηπέδου ο Μ. Λ. ανέλαβε αφιλοκερδώς το βάψιμο των κάγκελων του γηπέδου. Επομένως η ηγετική φυσιογνωμία του Μ. Λ. ανάμεσα στους ένθερμους φιλάθλους του … δικαιολογεί απόλυτα την ηγεσία του και στην τέλεση των επεισοδίων, διότι εκείνος κυρίως αισθάνθηκε την κατά τις δικές του αντιλήψεις προσβολή από τη συμπεριφορά των φιλάθλων του Εθνικού τόσο με την ανάρτηση της σημαίας – πανό όσο και με την απώθηση του Κ. Β.. Αποδεικνύεται επομένως ότι ο Μ. Λ. μαζί με άλλα 5-6 άτομα επιτέθηκε στον Κ. Κ., ο οποίος στεκόταν κοντά στο σημείο που είχε αναρτηθεί η σημαία – πανό και προσπαθούσε να αποτρέψει την επίθεση προς τους υπόλοιπους φιλάθλους του Εθνικού, χτύπησε με πρόθεση τον Κ. Κ. στο κεφάλι, παρασυρμένος τη στιγμή εκείνη από το απρόκλητο οπαδικό μένος κατά του ανθρώπου που είχαν στοχοποιήσει ως το άτομο που δεν τους επέτρεπε να αποκαταστήσουν την τιμή τους με την απόσπαση της σημαίας – πανό και συντέλεσε και αυτός στο θανάσιμο τραυματισμό του και την πτώση του στο έδαφος. Ο υπερασπιστικός ισχυρισμός του Μ. Λ. ότι έφυγε από την εξέδρα όπου βρισκόταν για να εμποδίσει και αποτρέψει τους φίλαθλους του … που κατευθύνονταν προς την κερκίδα των φίλαθλων του Εθνικού, αντιλαμβανόμενος ότι πρόκειται να γίνουν επεισόδια, για να προστατεύσει όχι μόνο του φίλαθλους του Εθνικού αλλά και την ομάδα του από ενδεχόμενη επιβολή πειθαρχικής ποινής, όχι μόνο δεν στηρίζεται σε κάποιο αποδεικτικό στοιχείο, αλλά και δεν είναι σύμφωνη με τους κανόνες της λογικής, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα αποδεικτικά στοιχεία. Τούτο διότι δεν είναι δυνατόν, προβλέποντας τι πρόκειται να ακολουθήσει, να μην σπεύσει να βρεθεί στην κερκίδα των φιλάθλων του Εθνικού ώστε να αποτελέσει ασπίδα τους και αποτρεπτικό παράγοντα στην επαπειλούμενη επίθεση των φιλάθλων του …, αλλά να ακολουθεί απλά τους υπόλοιπους φιλάθλους, τραβώντας τους και προτρέποντάς τους, όπως είπε, να σταματήσουν. Αλλά και στην περίπτωση αυτή αφού διέβλεπε ότι δεν μπορούσε να συμμορφώσει τους φιλάθλους του … δεν προσέτρεξε προς βοήθεια τόσο του Κ. Κ., κατά κύριο λόγο, όσο και του Σ. Π., απομακρύνοντας τους επιτιθέμενους από αυτούς και εμποδίζοντας να προξενήσουν τον τραυματισμό τους. Μάλιστα στην προσπάθειά του να αποσείσει οποιαδήποτε ευθύνη και εμπλοκή του στα επεισόδια αρνήθηκε ότι φώναζε στους υπόλοιπους, μετά από την πτώση του Κ. Κ. “σταματήστε τον σκοτώνετε”, παρά το γεγονός ότι είναι απόλυτα λογικό ένα άνθρωπος που επί 300 μέτρα έτρεχε πίσω από τους φιλάθλους της ομάδας του για να τους αποτρέψει από την πρόκληση επεισοδίων να φωνάξει να σταματήσουν και οπωσδήποτε θα μπορούσε να αποτελέσει απόδειξη του ισχυρισμού του ότι δεν συμμετείχε στα επεισόδια. Αντίθετα η άρνηση του να αποδεχθεί ότι είπε τη φράση αυτή, αν και οι Κ. και Λ. ρητά και κατηγορηματικά δήλωσαν ότι την είπε, αποδεικνύει ότι πολύ καλά γνώριζε ότι αυτή ειπώθηκε αφού και ο ίδιος χτύπησε το Κ. Κ. με πρόθεση στο κεφάλι και μόνο όταν ο τελευταίος έπεσε στο έδαφος, σταμάτησε τα κτυπήματα, αντιλαμβανόμενος τότε για πρώτη φορά το μέγεθος της απαξίας της πράξης τους, (β) επίσης αποδείχτηκε ότι μεταξύ των ως άνω 5-6 φιλάθλων που επιτέθηκαν, ήταν και ο πρώτος κατηγορούμενος Κ. Α.ς, ο οποίος χτύπησε με πρόθεση και αυτός τον Κ. Κ. στο κεφάλι και προξένησε το θανάσιμο τραυματισμό του, ενεργώντας από κοινού, κατόπιν συναπόφασης, με τους συγκατηγορούμενους του, Μ. Λ. και Ε. Μ.. Πιο συγκεκριμένα αποδείχτηκε ότι, οι Κ. Α.ς και Μ. Λ., από την πρώτη στιγμή είχαν εντοπιστεί ως ύποπτοι από τα αρμόδια προανακριτικά όργανα το απόγευμα της ίδιας ημέρας των γεγονότων (14/9/2014) και τις φωτογραφίες τους, μαζί με τις φωτογραφίες του ήδη συλληφθέντος Κ. Β. και του Μ. Β. επεδείκνυαν οι αστυνομικοί για αναγνώριση σε όλους τους μάρτυρες από το ίδιο απόγευμα, καθόσον, όλοι οι μάρτυρες στις πρώτες προανακριτικές καταθέσεις τους, περιέγραφαν ακριβώς ένα άτομο το οποίο ταυτιζόταν απόλυτα με τον Κ. Α.. Συγκεκριμένα ο Ι. – Α. Κ. περιγράφει ένα από τα άτομα που χτύπησαν τον Κ. ως ηλικίας 25-30 ετών, που φορούσε μπλε μπλούζα, φόρμα ανοιχτού χρώματος με κοντά μαλλιά, μούσι και ήταν γεροδεμένο, χωρίς όμως να τον κατονομάσει. Ο Κ. Κ. κατάθεσε ότι ένα από τα άτομα που χτυπούσαν τον Κ. ήταν εύσωμος με μούσι, που φορούσε μαύρο καπέλο και τον αναγνώρισε στη φωτογραφία που του επιδείχθηκε με απόλυτη βεβαιότητα ότι ήταν ο Κ. Α.. Ο Κ. Λ. κατέθεσε ότι ένα από τα άτομα που χτυπούσε τον Κ. ήταν ψηλός σωματωδης με μούσια, η φωτογραφία του οποίου του επιδείχθηκε την επόμενη ημέρα στο Τμήμα Ασφαλείας Πειραιά και αναγνώρισε ότι πρόκειται για τον Κ. Α.. Το γεγονός ότι ο περιγραφόμενος ως άνω νεαρός άνδρας ήταν ο Κ. Α. αποδεικνύεται από την φωτογραφία που προσκομίστηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του και επισκοπήθηκε στο πρωτοβάθμιο ακροατήριο, η οποία εμφανίζει το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ που βρισκόταν έξω από την κεντρική είσοδο του γηπέδου του … για να παραλάβει τον Σ. Π., γύρω από το οποίο ήταν πολλά άτομα, ένα από τα οποία ήταν ο Κ.ς Α.ς, οποίος φορούσε μαύρο καπέλο, μπλε μπλούζα, ανοικτόχρωμη φόρμα και είχε μούσια, ενώ φαινόταν ότι ήταν γυμνασμένος, όπως ακριβώς περιεγράφηκε από τους ανωτέρω μάρτυρες. Όλοι οι ανωτέρω μάρτυρες και στις ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, αλλά και ενώπιον του πρωτοβάθμιου, στις καταθέσεις τους ήταν κατηγορηματικοί ότι ο Κ.ς Α.ς συμμετείχε ενεργά στα επεισόδια, χτύπησε στο κεφάλι τον Κ., και βρισκόταν δίπλα στο Μ. Λ. ο οποίος μάλιστα σε αυτόν απευθύνθηκε με τη φράση “σταματήστε τον σκοτώνετε”. Και ναι μεν στο βίντεο λήψης του μάρτυρος φιλάθλου, Ν. Σ., το οποίο αποτελεί το κυριότερο υπερασπιστικό στοιχείο του πρώτου κατηγορούμενου, αυτός εμφανίζεται να βρίσκεται στην εξέδρα των ενθέρμων οπαδών του …, πλην όμως σε κανένα σημείο του βίντεο μπορεί με απόλυτη βεβαιότητα να διαπιστωθεί πότε ακριβώς ξεκίνησε το επεισόδιο που επέφερε το θάνατο του Κ., δηλαδή πότε έφτασαν στην εξέδρα των φιλάθλων του Εθνικού οι πρώτοι φίλαθλοι του … και σε ποιο ακριβώς σημείο κατέρρευσε ο Κ. Κ., ώστε να υπάρχει πλήρης βεβαιότητα ότι πράγματι το χρόνο εκείνο παρέμενε στην κερκίδα των ενθέρμων φιλάθλων του … και πιθανολογείται ότι οι ανωτέρω μάρτυρες περιγράφουν άλλο άτομο ως Κ. Α.. Αντίθετα, όλοι οι μάρτυρες υπεράσπισης του Κ. Α., στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, οι οποίοι στις καταθέσεις τους κατέθεσαν ότι, σε όλη τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα κάθονταν δίπλα ή πολύ κοντά του και κατηγορηματικά κατέθεσαν ότι ο Κ. Α. ουδέποτε εγκατέλειψε την κερκίδα των ενθέρμων φιλάθλων παρά μόνο με τη λήξη του αγώνα, δεν κρίνονται αξιόπιστες, όχι μόνο διότι όλοι τους είναι φίλοι φίλαθλοι ή συγγενείς του Κ. Α. και έχουν κάθε λόγο να θέλουν να συνδράμουν στην έκδοση αθωωτικής γι’ αυτόν απόφασης, αλλά και διότι δεν είναι δυνατόν να μην παρακολουθούν τον ποδοσφαιρικό αγώνα αλλά να έχουν την ιδιαίτερη μέριμνα να παρακολουθούν πού βρίσκεται ανά πάσα στιγμή ο Α.ς, αλλά και διότι εκτός από τον Α. και τα ονόματα όσων κατέθεσαν στο ακροατήριο των Δικαστηρίων υπέρ του Α. και ήταν στην ίδια εξέδρα, κανείς από. αυτούς δεν γνώριζε άλλον φίλαθλο από τους ένθερμους φιλάθλους του … ή ποιοι από αυτούς κατευθύνθηκαν στην απέναντι κερκίδα (γ’) επίσης αποδείχτηκε ότι και ο εκκαλών κατηγορούμενος Ε. Μ. του Μ., τέλεσε τις αποδιδόμενες σε αυτόν πράξεις, αφού στα άτομα που έπληξαν τον Κ. συγκαταλέγεται και αυτός, ο οποίος βρισκόταν πάνω στα κάγκελα και είχε από κάτω του τον ως άνω παθόντα, χτυπώντας τον με μπουνιές στο πρόσωπο και στην αριστερή πάνω πλευρά της κεφαλής του. Ειδικότερα αποδείχτηκε ότι, την 14η Σεπτεμβρίου του έτους 2014, στην …, εντός του σταδίου της …, όντας υποστηρικτής της ομάδος του …, έπληξε τον Κ. Κ., βάλλοντας κατά της κεφαλής του, του πιο ευαίσθητου δηλαδή σημείου του σώματός του, με ποιοτικές κλιμακώσεις και διαφοροποιήσεις της μυϊκής του δύναμης, που όμως καλυπτόταν από τον ενιαίο δόλο, αφού είχε προηγουμένως μεταβεί στην κερκίδα που βρίσκονταν οι υποστηρικτές της αντίπαλης ομάδας του … και συγκεκριμένα, ευρισκόμενος πάνω στα κάγκελα της κερκίδας και έχοντας από κάτω του τον Κ., τον χτυπούσε με γρονθοκοπήματα στο πρόσωπο και στο κεφάλι στην αριστερή πάνω πλευρά της κεφαλής αυτού, (ευπαθές και ευαίσθητο σημείο), κατά τρόπο εντονότερο του αναγκαίου, μη προβλέποντας το τελικώς επελθόν θανατηφόρο αποτέλεσμα ενώ τα χτυπήματα στο πρόσωπο και στην κεφαλή του (Κ.) συνεχίστηκαν μέχρι που ο τελευταίος έχασε τις αισθήσεις του και έπεσε στο έδαφος αιμόφυρτος, Με αυτόν τον τρόπο, δημιούργησε με τις πλήξεις του στην κεφαλή του φίλαθλου Κ. Κ., επικίνδυνη κατάσταση μεγάλης διάρκειας που θα μπορούσε να οδηγήσει και πράγματι οδήγησε στον θάνατο αυτού μετά από 15 ημέρες ήτοι στις 29 Σεπτεμβρίου του έτους 2014, κατά τα ανωτέρω προαναφερόμενα. Αποδεικτικά στοιχεία από τα οποία αποδεικνύεται αναμφισβήτητα η συμμετοχή του εκκαλούντος κατ/νου Μ. στην ως άνω περιγραφόμενη συμπλοκή των κατ/νων φιλάθλων, κατά την οποία επήλθε η θανατηφόρος σωματική βλάβη του φιλάθλου Κ., αποτελούν οι καταθέσεις των φιλάθλων της αντίπαλης ομάδος του Εθνικού, τόσο προανακριτικά όσο και στο ακροατήριο, οι οποίοι αναγνώρισαν αναμφίβολα, μεταξύ των ως άνω 5-6 περίπου επιτιθέμενων φιλάθλων και τον εκκαλούντα κατηγορούμενο ως έναν από τους δράστες, ήτοι οι, Σ. Π., Ι. Κ., Κ. Κ. και ο Κ. Λ., καταθέτοντας με μεγάλη βεβαιότητα ότι ο ανωτέρω κατηγορούμενος τέλεσε τις αποδιδόμενες σε αυτόν αξιόποινες πράξεις κατά τον τρόπο που περιγράφεται ως άνω. Ο δε υπερασπιστικός ισχυρισμός του, ότι αρχικά βρισκόταν στην εξέδρα των οπαδών του … με τη μνηστή του και στη συνέχεια μετακινήθηκε στην εξέδρα που βρίσκονταν οι οπαδοί του Εθνικού, δεν κρίνεται βάσιμος, καθόσον αν πράγματι η μνηστή του τού ζητούσε να μετακινηθούν σε μια πιο ήσυχη και ασφαλή εξέδρα από αυτήν των ένθερμων υποστηρικτών του …, θα πήγαιναν στην πλαϊνή εξέδρα όπου βρίσκονταν αποκλειστικά φίλαθλοι του … με τις οικογένειές τους και όχι στην απέναντι εξέδρα, όπου βρίσκονταν και οι οπαδοί του Εθνικού. Άλλωστε, κανένας μάρτυρας δεν κατέθεσε ότι είδε τη μνηστή του ως άνω κατηγορουμένου να βρίσκεται, όχι μόνο δίπλα του, αλλά ούτε καν στο γήπεδο. Αντιθέτως, οι μάρτυρες, (α’) Ε. Κ. κατέθεσε ότι τον είδε να πηγαίνει στην απέναντι εξέδρα αμέσως μετά το επεισόδιο με τον Β.,(β’) οι Κ. Γ. και Σ. Κ., που επίσης δεν διέκριναν καθόλου τη μνηστή του και (γ’) ο Ι. Κ. κατέθεσε ότι δεν είδε καμία κοπέλα να περιποιείται τα τραύματα του Β.υ στο κυλικείο, όπως ισχυρίστηκε ο εκκαλών κατηγορούμενος. Εξάλλου, τον ισχυρισμό αυτό δεν επιβεβαίωσε ούτε ο ίδιος ο Β. αρχικά, που δεν ανέφερε το όνομα του Μ., αλλά για πρώτη φορά στην απολογία του στην ανακρίτρια στις 28 Απριλίου 2015. Σε κάθε περίπτωση δε, προέκυψε πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ο Β. δεν μετέβη στο κυλικείο, αλλά απομακρύνθηκε τρέχοντας από το γήπεδο και κρύφτηκε στον προαύλιο χώρο του διπλανού από το γήπεδο σχολείου, όπου και συνελήφθη. Από τα παραπάνω εκτεθέντα, συνάγεται με σαφήνεια και πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι το αποτέλεσμα θανάτου του ως άνω φιλάθλου, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στις από κοινού πράξεις των κατ/νων να προκαλέσουν βαριά σωματική βλάβη στον παθόντα, αφού οι – κατ/νοι ενήργησαν με πρόθεση να προκαλέσουν βαριά σωματική βλάβη στον παθόντα γνωρίζοντας ότι ο τρόπος που ενήργησαν ήτοι τα γρονθοκοπήματα στην κεφαλή, όπως προπεριγράφονται, θα επέφεραν οπωσδήποτε την πτώση του παθόντος στο έδαφος και τον εντεύθεν θάνατο του. Αντένδειξη ως προς την αποδοχή του θανάτου του Κ. συνιστούν και οι κλιμακώσεις στην επιθετική τους συμπεριφορά σε σχέση με τη σφοδρότητα της επίθεσης ενός εκάστου, κάθε ένας από τους ανωτέρω συνετέλεσε στο αποτέλεσμα με τη δράση του, πλην όμως είναι αμφίβολο αν μπορούσε να αξιολογήσει, είτε εκ των προτέρων είτε εκ των υστέρων και να αποδεχθεί την ένταση και τη σημασία στην πρόκληση του αποτελέσματος του θανάτου, της δράσης ενός εκάστου των λοιπών, την οποία δεν μπορούσε να διαγνώσει, ήτοι να αντιληφθεί τη δυναμική και εγγύτητα του κινδύνου αλλά και την εξέλιξη του και τη συμβολή του στο θάνατο, αφού οι δράστες είχαν την αίσθηση ότι η κατάσταση ελέγχεται σε επίπεδο βαριών σωματικών βλαβών, την πρόκληση των οποίων επεδίωκαν. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι οι κατ/νοι δεν έλαβαν μέτρα αυτοπροστασίας ώστε ο κίνδυνος για τους ίδιους να εμφανίζεται πρακτικά ανύπαρκτος ή τουλάχιστον σημαντικά μειωμένος σε σύγκριση με τον κίνδυνο που προκάλεσε η συμπεριφορά τους, δεδομένου ότι υπήρχαν οπαδοί του Εθνικού που ασκώντας άμυνα υπέρ του άτυχου Κ. θα μπορούσαν να τους πλήξουν. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στον αγωνιστικό χώρο βρισκόταν γιατρός που ήταν σε θέση να μεταβεί για να παράσχει τις πρώτες βοήθειες στον άτυχο Κ. όπως και έγινε, στην παρουσία και συνδρομή του οποίου απέβλεπαν, ως ανασχετικής του αποτελέσματος του θανάτου. Υφίσταται δηλαδή ως προς το επελθόν αποτέλεσμα ενσυνείδητη αμέλεια και καταφάσκεται – ως προς αυτούς, δεδομένων των αποτελεσμάτων της ιατροδικαστικής έκθεσης νεκροψίας νεκροτομής σε κάθε περίπτωση το αδίκημα της σκοπούμενης θανατηφόρας σωματικής βλάβης από κοινού.
IV. Περαιτέρω, ο εκκαλών κατ/νος Α. ήταν απών από το δεύτερο επεισόδιο αλλά αποδείχθηκε ότι συμπεριλαμβανόταν στα άτομα που επιτέθηκαν στους φιλάθλους του Εθνικού και ότι χτύπησε το Σ. Π. με τα χέρια του, προξενώντας του με πρόθεση σκίσιμο στο φρύδι και υποβλήθηκε σε συρραφή αριστερού φρυδιού και κάκωση γνάθου τριών 3-4 εκ των οδόντων του, το γεγονός δε ότι χτυπήθηκε στο πρόσωπό του θα μπορούσαν να προκαλέσουν σε αυτόν κίνδυνο για την δια τη ζωή του. Τούτο διότι ο εν λόγω κατηγορούμενος είναι εκείνος “που φορούσε μαύρη μπλούζα μελαχρινός ηλικίας 25-30”, όπως τον περιέγραψε ο Ι. – Α. Κ. στην προανακριτική κατάθεσή του, και το άτομο “πολύ μελαχρινός 25-35 ετών, ψηλός, με κοντά μαύρα μαλλιά”, που περιέγραψε η A. S. K. στην προανακριτική κατάθεσή της. Το γεγονός ότι ο Κ. Α. χτύπησε τον Σ. Π. επιβεβαίωσε η ως άνω, τόσο στην ανακριτική κατάθεση της, όσο και ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου.
V. Τέλος αποδείχτηκε ότι οι εκκαλούντες κατ/νοι (2ος, 3ος• και 4ος), τέλεσαν και την πράξη της συμπλοκής σε αθλητική εκδήλωση, καθόσον στον αναφερόμενο στο διατακτικό τόπο και χρόνο από υπαιτιότητά τους έλαβαν μέρος σε συμπλοκή και επίθεση, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από τρεις, προβαίνοντας σε βιαιοπραγίες κατά σώματος με κορύφωση την από κοινού τέλεση της αμέσως προαναφερθείσης πράξης σε βάρος του Κ. Κ., εξαιτίας της οποίας επήλθε ο θάνατός του. Μάλιστα η πράξη του θεωρείται ιδιαίτερα επιβαρυντική περίσταση, διότι τελέστηκε σε αθλητική εγκατάσταση κατά την διάρκεια αθλητικής εκδήλωσης.
Ο κατηγορούμενοι στις απολογίες τους αρνούνται την τέλεση των πράξεων που τους αποδίδονται και ισχυρίζονται ότι ναι μεν βρίσκονταν στο στάδιο της … για να παρακολουθήσουν τον ως άνω αγώνα, πλην όμως δεν συμμετείχαν στο θανάσιμο τραυματισμό του Κ. και των υπολοίπων παθόντων. Η άρνησή τους όμως αυτή υπερακοντίζεται από τις καταθέσεις των αυτοπτών μαρτύρων, περισσότερων του ενός, που διασταυρώνονται και επιβεβαιώνουν για τον καθένα από τους δράστες, αφού με σαφήνεια και χωρίς δισταγμούς και ενδοιασμούς, τόσο ενώπιον του πρωτοβάθμιου όσο και δευτεροβάθμιου, αλλά και της προανάκρισης και κύριας ανάκρισης, στις καταθέσεις τους, καταθέτουν με πειστικότητα ότι οι κατ/νοι τέλεσαν από κοινού τις άνω αξιόποινες πράξεις., αφού οι αυτότττες μάρτυρες φίλαθλοι, κατά τα προαναφερόμενα, Κ. Κ., ο Ι.-Α. Κ., ο Κ. Λ. και ο Σ. Π., αναγνώρισαν με απόλυτη βεβαιότητα ως το άτομα που χτυπούσαν στο κεφάλι τον Κ.. Οι δε περί τούτων καταθέσεις τους, δεν αναιρούνται από άλλο αποδεικτικό μέσο, που προσκομίζεται από τους κατ/νους, ούτε και από το προσκομιζόμενο και επικαλούμενο video του μάρτυρος Σ., κατά τα προαναφερόμενα, απορριπτόμενων των σχετικών ισχυρισμών των κατ/νων ως αναπόδεικτων.
Κατ’ακολουθίαν, η παραπάνω συμπεριφορά των κατηγορουμένων πληροί την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος της (α’) Θανατηφόρας βαριάς σκοπούμενης σωματική βλάβης από κοινού (1ος, 2ος, 4ος), ( β’) της επικίνδυνης σωματικής βλάβης μέσα σε αθλητική εγκατάσταση κατά τη διάρκεια αθλητικής εκδήλωσης (3ος) και (γ’) της συμπλοκής από κοινού μέσα σε αθλητική εγκατάσταση κατά τη διάρκεια αθλητικής εκδήλωσης 2ος, 3ος, 4ος•, Ήτοι τέλεσαν την πράξη της θανατηφόρας σκοπούμενης σωματικής βλάβης από κοινού, κατόπιν συναπόφασης, γνώση και βούλησή τους ότι διαπράττουν το αδίκημα της βαριάς σωματικής βλάβης και την ταυτόχρονη αντίληψή τους ότι συμπράττουν όλοι μαζί και δολίως, συνεκτελώντας δε ο καθένας ολόκληρη την αξιόποινη συμπεριφορά της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης με ποιοτικές κλιμακώσεις των πράξεών τους, που όμως καλύπτονταν από τον ενιαίο δόλο όλων, δημιουργία με τις αλλεπάλληλες, διαδοχικές πλήξεις τους στην κεφαλή του αντίπαλου τους φίλαθλου Κ. Κ. μιας επικίνδυνης κατάστασης μεγάλης διάρκειας που θα μπορούσε να οδηγήσει άμεσα στο θάνατο και οδήγησε σ’αυτόν, στο μέτρο που το θύμα τους χαροπάλευε, έχοντας υποστεί ευρεία εγκεφαλική αιμορραγία, καθώς και για την πράξη της επικίνδυνης σωματικής βλάβης ο εκκαλών Α. σε αθλητική εγκατάσταση κατά τη διάρκεια αθλητικής εκδήλωσης και της συμπλοκής σε αθλητική εγκατάσταση κατά τη διάρκεια αθλητικής εκδήλωσης και γι’ αυτό πρέπει ομόφωνα να κηρυχθούν ένοχοι των πράξεων αυτών, όπως αναφέρονται λεπτομερώς στο διατακτικό”. Ακολούθως, το δικαστήριο κήρυξε τους αναιρεσείοντες- κατηγορουμένους (Ε. Μ. και Κ. Α.) καθώς και τον μη ασκήσαντα αναίρεση Μ. Λ. ενόχους για θανατηφόρα βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη ( τον Ε. Μ. και για συμπλοκή) και ειδικότερα του ότι 1) τον Κ. Α. του Παναγιώτη του ότι: Στον κατωτέρω αναφερόμενο τόπο και κατά τον ομοίως αναφερόμενο χρόνο, ενεργώντας από κοινού, κατόπιν συναπόφασης, ήτοι με γνώση και βούληση ότι διαπρόττει το αδίκημα της βαριάς σωματικής βλάβης και ταυτόχρονη αντίληψη του ότι συμπράττει με άλλους μαζί και δολίως, συνεκτελώντας και αυτός ολόκληρη την αξιόποινη συμπεριφορά της βαριάς σωματικής βλάβης και επιδιώκοντας αυτήν, προκάλεσε σε άλλον βαριά σωματική του πάθηση, δημιουργώντας κατάσταση όπου κατά την κοινή πείρα δημιουργήθηκε κίνδυνος ζωής στον παθόντα και η επέλευση του θανάτου του θεωρείται εγγύς κείμενη και πολύ πιθανή, πλην όμως, αν και προέβλεψε ότι ο θάνατος του παθόντος ήταν πιθανός λόγω της αυξημένης μυϊκής του δύναμης και του ευαίσθητου σημείου του σώματος του παθόντος που επέλεξε να πλήξει, πλην όμως πίστεψε ότι αυτός δεν θα επέλθει. Ειδικότερα, Ειδικότερα, την 14η Σεπτεμβρίου του έτους 2014, στην …, εντός του σταδίου της …, όντας υποστηρικτής της ομάδος του …, έπληξε τον Κ. Κ., βάλλοντας κατά της κεφαλής του, του πιο ευαίσθητου δηλαδή σημείου του σώματός του, με ποιοτικές κλιμακώσεις και διαφοροποιήσεις της μυϊκής του δύναμης, που όμως καλυπτόταν από τον ενιαίο δόλο, αφού είχε προηγουμένως μεταβεί στην κερκίδα που βρίσκονταν οι υποστηρικτές της αντίπαλης ομάδας του … και συγκεκριμένα, χτύπησε τον Κ. Κ. με γυμνά χέρια στο πρόσωπο και στην κεφαλή και δημιούργησε έτσι με τις πλήξεις του στην κεφαλή του Κ. Κ. του Β. επικίνδυνη κατάσταση μεγάλης διάρκειας που θα μπορούσε να οδηγήσει και πράγματι οδήγησε στον θάνατο αυτού στις 29 Σεπτεμβρίου του έτους 2014, στο μέτρο που ο Κ. υπέστη ευρεία εγκεφαλική αιμορραγία με πλήρη κατάληψη της 3ης και 4ης κοιλίας από αιμορραγικά στοιχεία και μερική κατάληψη των πλάγιων κοιλιών, η οποία συνοδευόταν από εκτεταμένη υπαραχνοειδή αιμορραγία και μεγάλη ποσότητα αίματος στις περιστελεχιαϊες δεξαμενές με εικόνα εγκεφαλικού οιδήματος κροταφοϊνιακά άμφω χωρίς παρεκτόπιση της μέσης γραμμής, συνεπεία της οποίας, ως μόνης ενεργού αιτίας, επήλθε ο θάνατός του την 29η Σεπτεμβρίου του έτους 2014.
2) το Μ. Λ……… 3) τον Κ. Α……..και 4) τον Ε. Μ. του Μ. του ότι: Α’) Στον κατωτέρω αναφερόμενο τόπο και κατά τον ομοίως αναφερόμενο χρόνο, ενεργώντας από κοινού, κατόπιν συναπόφασης, ήτοι με γνώση και βούληση ότι διαπράττει το αδίκημα της βαριάς σωματικής βλάβης και ταυτόχρονη αντίληψη του ότι συμπράττει με άλλους μαζί και δολϊως, συνεκτελώντας και αυτός ολόκληρη την αξιόποινη συμπεριφορά της βαριάς σωματικής βλάβης και επιδιώκοντας αυτήν, προκάλεσε σε άλλον βαριά σωματική του πάθηση, δημιουργώντας κατάσταση όπου κατά την κοινή πείρα δημιουργήθηκε κίνδυνος ζωής στον παθόντα και η επέλευση του θανάτου του θεωρείται εγγύς κείμενη και πολύ πιθανή, πλην όμως, αν και προέβλεψε ότι ο θάνατος του παθόντος ήταν πιθανός λόγω της αυξημένης μυϊκής του δύναμης και του ευαίσθητου σημείου του σώματος του παθόντος που επέλεξε να πλήξει, πλην όμως πίστεψε ότι αυτός δεν θα επέλθει. Ειδικότερα, την 14η Σεπτεμβρίου του έτους 2014, στη …, εντός του σταδίου της …, όντας υποστηρικτής της ομάδας του …, έπληξε τον Κ. Κ., βάλλοντας κατά της κεφαλής του, του πιο ευαίσθητου δηλαδή σημείου του σώματός του, με ποιοτικές κλιμακώσεις και διαφοροποιήσεις της μυϊκής του δύναμης, που όμως καλυπτόταν από τον ενιαίο δόλο, αφού είχε προηγουμένως μεταβεί στην κερκίδα που βρίσκονταν οι υποστηρικτές της αντίπαλης ομάδας του … και συγκεκριμένα, ευρισκόμενος πάνω στα κάγκελα της κερκίδας και έχοντας από κάτω του τον Κ., χτυπώντας τον με γρονθοκοπήματα στο πρόσωπο και στο κεφάλι στην αριστερή πάνω πλευρά της κεφαλής αυτού δημιούργησε με τις πλήξεις του στην κεφαλή του Κ. Κ. του Β. επικίνδυνη κατάσταση μεγάλης διάρκειας που θα μπορούσε να οδηγήσει και πράγματι οδήγησε στον θάνατο αυτού στις 29 Σεπτεμβρίου του έτους 2014, στο μέτρο που ο Κ. υπέστη ευρεία εγκεφαλική αιμορραγία με πλήρη κατάληψη της 3ης και 4ης κοιλίας από αιμορραγικά στοιχεία και μερική κατάληψη των πλάγιων κοιλιών, η οποία συνοδευόταν από εκτεταμένη υπαραχνοειδή αιμορραγία και μεγάλη ποσότητα αίματος στις περιστελεχιαϊες δεξαμενές με εικόνα εγκεφαλικού οιδήματος κροταφοϊνιακά άμφω χωρίς παρεκτόπιση της μέσης γραμμής, συνεπεία της οποίας, ως μόνης ενεργού αιτίας, επήλθε ο θάνατός του την 29η Σεπτεμβρίου του έτους 2014.
Β’)Στον παραπάνω αναφερόμενο τόπο και χρόνο από υπαιτιότητά του έλαβε μέρος σε συμπλοκή και επίθεση, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από τρεις, προβαίνοντας σε βιαιοπραγίες κατά σώματος με κορύφωση την από κοινού τέλεση της αμέσως προαναφερθείσης πράξης σε βάρος του Κ. Κ., εξαιτίας της οποίας επήλθε ο θάνατός του. Μάλιστα η πράξη του θεωρείται ιδιαίτερα επιβαρυντική περίσταση, διότι τελέστηκε σε αθλητική εγκατάσταση κατά την διάρκεια αθλητικής εκδήλωσης”.
Με τις παραδοχές αυτές το δικάσαν Μικτό Ορκωτό Εφετείο Ανατολικής Κρήτης δεν διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία για τη θανατηφόρα σωματική βλάβη για την οποία καταδικάσθηκαν οι αναιρεσείοντες- κατηγορούμενοι, αλλά τόσο στο σκεπτικό όσο και στο διατακτικό διέλαβε ασαφείς και αντιφατικές παραδοχές για το είδος της αμέλειας αυτών ως προς το επελθόν βαρύτερο αποτέλεσμα του θανάτου του παθόντος. Ειδικότερα, στο σκεπτικό διαλαμβάνονται οι παραδοχές “εκείνοι οι φίλαθλοι που χτύπησαν τον προαναφερόμενο αντίπαλο φίλαθλο Κ. Κ. είχαν πρόθεση να τον πλήξουν με τα χέρια τους στο κεφάλι του (ευπαθές και ευαίσθητο σημείο) κατά τρόπο εντονότερο του αναγκαίου, επιδιώκοντας να του προκαλέσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη σωματική βλάβη, μη προβλέποντας το τελικώς επελθόν θανατηφόρο αποτέλεσμα…..” (δεύτερη σελίδα 29ου φύλλου), “η συμπεριφορά αυτή των κατηγορουμένων καταδεικνύει ότι επιδίωκαν να προξενήσουν στον ως άνω φίλαθλο βαριά σωματική βλάβη χτυπώντας τον και στο κεφάλι, μη προβλέποντας και μη αποδεχόμενοι το τελικώς επελθόν θανατηφόρο αποτέλεσμα……”( 30ο φύλλο), “επίσης αποδείχθηκε ότι μεταξύ των 5-6 φιλάθλων που επιτέθηκαν ήταν και ο πρώτος κατηγορούμενος Κ. Α.ς, ο οποίος χτύπησε με πρόθεση και αυτός τον Κ. Κ. στο κεφάλι και προξένησε τον θανάσιμο τραυματισμό του, ενεργώντας από κοινού, κατόπιν συναπόφασης με τους συγκατηγορουμένους του Μ. Λ. και Ε. Μ.” ( δεύτερη σελίδα 34ου φύλλου), “ο κατηγορούμενος Ε. Μ……έπληξε τον Κ. Κ. βάλλοντας κατά της κεφαλής του …..τον χτυπούσε με γρονθοκοπήματα στο πρόσωπο και στο κεφάλι……κατά τρόπο εντονότερο του αναγκαίου, μη προβλέποντας το τελικώς επελθόν θανατηφόρο αποτέλεσμα” (δεύτερη σελίδα 35ου φύλλου), “αφού οι κατηγορούμενοι ενήργησαν με πρόθεση να προκαλέσουν βαριά σωματική βλάβη στον παθόντα γνωρίζοντας ότι ο τρόπος που ενήργησαν ήτοι τα γρονθοκοπήματα στην κεφαλή, όπως προπεριγράφονται, θα επέφεραν οπωσδήποτε την πτώση του παθόντος στο έδαφος και τον εντεύθεν θάνατό του….Υφίσταται δηλαδή ως προς το επελθόν αποτέλεσμα ενσυνείδητη αμέλεια…..” (δεύτερη σελίδα 36ου φύλλου).
Ακολούθως στο διατακτικό διέλαβε για καθένα από τους δύο αναιρεσείοντες – κατηγορουμένους (και τον μη ασκήσαντα αναίρεση Μ. Λ.) “πλην όμως αν και προέβλεψε ότι ο θάνατος του παθόντος ήταν πιθανός λόγω της αυξημένης μυϊκής του δύναμης και του ευαίσθητου σημείου του σώματος του παθόντος που επέλεξε να πλήξει, πλην όμως πίστεψε ότι αυτός δεν θα επέλθει”. Δέχεται δηλαδή ότι συνέτρεξαν και τα δύο είδη αμέλειας (ασυνείδητη και ενσυνείδητη) και εξαιτίας των αντιφατικών αυτών παραδοχών για το βαρύτερο αποτέλεσμα του θανάτου δημιουργείται σύγχυση και ασάφεια που καθιστά ανέφικτο τον έλεγχο από τον Άρειο Πάγο για την ορθή εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 28 και 311 του ΠΚ, με συνέπεια η απόφαση να μην έχει νόμιμη βάση.
Επομένως, ο δεύτερος λόγος αναίρεσης του Ε. Μ. και ο πρώτος λόγος αναίρεσης του Κ. Α. για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και έλλειψη νόμιμης βάσης ως προς το είδος της αμέλειας για την επέλευση του θανατηφόρου αποτελέσματος (άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ και Ε’ ΚΠΔ) είναι βάσιμοι και πρέπει να γίνουν δεκτές οι υπό κρίση αναιρέσεις, παρελκούσης μετά ταύτα της έρευνας των λοιπών λόγων αναίρεσης και πρόσθετων λόγων.
Κατόπιν των ανωτέρω πρέπει να αναιρεθεί εν μέρει η προσβαλλόμενη απόφαση κατά το κεφάλαιο με το οποίο καταδικάσθηκαν οι αναιρεσείοντες – κατηγορούμενοι για θανατηφόρα βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη και να παραπεμφθεί η υπόθεση κατά το κεφάλαιο τούτο για νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο που θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κατά τις διατάξεις του άρθρου 469 του ΚΠΔ, “Αν στο έγκλημα συμμετείχαν περισσότεροι ή αν η ποινική ευθύνη ενός κατηγορουμένου εξαρτάται σύμφωνα με το νόμο από την ευθύνη του άλλου, το ένδικο μέσο που ασκεί κάποιος από τους κατηγορουμένους, ακόμη και όταν χορηγείται μόνο σ` αυτόν από το νόμο, καθώς και οι λόγοι τους οποίους προτείνει, αν δεν αναφέρονται αποκλειστικά στο πρόσωπό του, ωφελούν και τους υπόλοιπους κατηγορουμένους……”. Κατά την έννοια της παραπάνω διάταξης, δικαιολογητικός λόγος της οποίας είναι η αρχή της ισότητας και η εναρμόνιση των ευνοϊκών αποτελεσμάτων για όλους τους συμμέτοχους, γενικές προϋποθέσεις για όλες τις άνω προβλεπόμενες περιπτώσεις εφαρμογής του άρθρου αυτού είναι: α) να ασκήθηκε το ένδικο μέσο από συγκατηγορούμενο που δικαιούνταν να ασκήσει αυτό και δεν κρίθηκε για οποιονδήποτε λόγο απαράδεκτο, β) οι προταθέντες από αυτόν λόγοι να μην άρμοζαν αποκλειστικώς στο πρόσωπό του και γ) οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι είτε δεν δικαιούνται να ασκήσουν το ένδικο μέσο, είτε δικαιούνται μεν, αλλά δεν το άσκησαν εντός της νόμιμης προθεσμίας ή το άσκησαν και τούτο απορρίφθηκε ως απαράδεκτο ή ανυποστήρικτο. Δηλαδή καθιερώνεται υπέρ του συγκατηγορουμένου του ασκήσαντος το ένδικο μέσο της αναίρεσης, επέκταση της ευνοϊκής κρίσης του Αρείου Πάγου, αν οι λόγοι που έγιναν δεκτοί δεν αρμόζουν αποκλειστικά στο πρόσωπο αυτού που άσκησε παραδεκτά το ένδικο μέσο, το οποίο τελικά έγινε δεκτό και ως βάσιμο. Εάν συντρέχουν οι όροι αυτοί, εφόσον με το ασκηθέν ένδικο μέσο βελτιώθηκε η θέση αυτού που το άσκησε, ωφελούνται και οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι, αλλά μόνον για αντικειμενικούς λόγους, που δεν αρμόζουν αποκλειστικά στο πρόσωπο του ασκήσαντος το ένδικο μέσο και όχι για λόγους προσωπικούς. Οι ωφελούμενοι κατά τα παραπάνω από το επεκτατικό αποτέλεσμα, δικαιούνται και δεν υποχρεούνται να συμμετάσχουν στη δίκη ως διάδικοι, κατά τη συζήτηση του ένδικου μέσου του άλλου και να ζητήσουν εφαρμογή του επεκτατικού αποτελέσματος και σε αυτούς, χωρίς να δικαιούνται να προβάλουν άλλους ιδίους λόγους, κύριους ή πρόσθετους, το δε δικαστήριο επεκτείνει και σε αυτούς αυτεπαγγέλτως το ευεργετικό αποτέλεσμα, που προέκυψε από το ένδικο μέσο του αναιρεσείοντος (ΑΠ 120/20119).
Στην προκειμένη περίπτωση, οι παραπάνω από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ και Ε’ ΚΠΔ γενόμενοι δεκτοί λόγοι αναίρεσης δεν αφορούν αποκλειστικά το πρόσωπο των αναιρεσειόντων, αλλά αφορούν και το πρόσωπο του καταδικασθέντος για την ίδια πράξη (θανατηφόρα σωματική βλάβη) συγκατηγορουμένου Μ. Λ.. Επομένως, το ευεργετικό αποτέλεσμα των ενδίκων αναιρέσεων πρέπει, κατ’ άρθρο 469 ΚΠΔ, να επεκταθεί και στον ωφελούμενο και μη ασκήσαντα αναίρεση συγκατηγορούμενο Μ. Λ..

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί εν μέρει την υπ’ αριθ. 48/2018 απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Ανατολικής Κρήτης και δη κατά τις διατάξεις της με τις οποίες οι αναιρεσείοντες καταδικάσθηκαν για θανατηφόρα βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη.
Επεκτείνει το αναιρετικό ως άνω αποτέλεσμα και στον καταδικασθέντα συγκατηγορούμενο για την ίδια πράξη Μ. Λ..
Παραπέμπει την υπόθεση κατά το αναιρούμενο μέρος για νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο, που θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως, και για την επιβολή συνολικής ποινής ως προς τον αναιρεσείοντα Ε. Μ..
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 10 Μαΐου 2019.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 24 Ιουνίου 2019.

Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ

Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ