Η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πειραιά, που απέρριψε την προσφυγή του νοσοκομείου για ανάκληση της πρωτόδικης απόφασης ως προς την καταβολή του ποσού.
Δικαίωση και στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο ήρθε για τους γονείς, τα αδέλφια και τη γιαγιά ενός βρέφους 13 μηνών, που έχασε τη ζωή του εξαιτίας ιατρικών παραλείψεων, με το Τριμελές Εφετείο Πειραιά να επικυρώνει την αποζημίωση- μαμούθ 250.000 ευρώ από το νοσοκομείο Ρόδου «Ανδρέας Παπανδρέου» και μάλιστα νομιμοτόκως.
Σύμφωνα με την απόφαση «από την παράνομη συμπεριφορά των εν λόγω ιατρών (διαδοχικές παράνομες παραλείψεις), και συντρεχουσών και των απαιτούμενων λοιπών προϋποθέσεων του ζημιογόνου αποτελέσματος και του αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ αυτού και της παράνομης συμπεριφοράς, ιδρύεται ευθύνη του εκκαλούντος Νοσοκομείου προς αποζημίωση».
Το βρέφος σε ηλικία μόλις 6 μηνών διακομίστηκε για πρώτη φορά στο νοσοκομείο εξαιτίας πτώσης που υπέστη από την αγκαλιά της αδελφής του. Έκτοτε, εμφάνισε λίγες ημέρες αργότερα φαινόμενα σπασμών, τα οποία όμως κρίθηκε πως δεν συνδέονται με το συγκεκριμένο περιστατικό.
Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια και μετά από δεύτερο επεισόδιο σπασμών που είχε το βρέφος, αυτοί οφείλονταν σε επιληπτική πάθηση και θα έπρεπε να ακολουθηθεί σχετική αγωγή και μάλιστα να δοθούν στους γονείς οδηγίες για άμεσες εξετάσεις σχετικά με το νόσημα.
Αποζημίωση- μαμούθ 250.000 ευρώ από το νοσοκομείο: Παρέλειψαν να παραπέμψουν σε κατάλληλες εξετάσεις
Όπως αναφέρεται, οι γιατροί εμφανίστηκαν καθησυχαστικοί προς του γονείς αντί να δώσουν παραπεμπτικό για άμεσες εξετάσεις για το ενδεχόμενο της διάγνωσης της επιληψίας στο βρέφος.
Ειδικότερα, αναφέρεται πως «το γεγονός ότι στις 14.10.2010, οι ανωτέρω ιατροί …………………… και …………… αν και γνώριζαν από το καταγεγραμμένο στον ιατρικό φάκελο της …………………… ιστορικό, αλλά και από τις συζητήσεις με τους γονείς της, την επιβαρυμένη κατάσταση της υγείας της, ήτοι την πτώση της την 1η.4.2010 από την αγκαλιά της αδελφής της στο πάτωμα της οικίας της, αλλά ιδίως, το γεγονός ότι είχε προηγηθεί την 29η.7.2010 επεισόδιο πυρετικών σπασμών μακράς διάρκειας για το οποίο είχε νοσηλευτεί στο εκκαλούν σε συνδυασμό με το δεύτερο επεισόδιο σπασμών της 14ης.10.2010 επίσης μακράς διάρκειας που όμως ήταν απύρετη, γεγονός που, αφ’ ενός απέκλειε την ύπαρξη λοίμωξης ή ίωσης αφ’ ετέρου δε, υποδήλωνε ως ενδεχόμενη αιτία των σπασμών την επιληψία, παρέλειψαν να διασφαλίσουν προσηκόντως την άμεση παραπομπή της ασθενούς σε άλλο εξειδικευμένο ιατρικό κέντρο εκτός Ρόδου, προκειμένου να υποβληθεί έγκαιρα στις κατάλληλες και αναγκαίες εξετάσεις του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος και της μαγνητικής τομογραφίας εγκεφάλου μέσω των οποίων θα είχαν τη δυνατότητα να προβούν σε έγκαιρη και ασφαλή διάγνωση του νοσήματος που αποτελούσε την αιτία πρόκλησης των επεισοδίων σπασμών που εμφάνισε η ασθενής».
FREEPIK
Καθησύχαζαν τους γονείς – Δεν χορήγησαν την κατάλληλη αγωγή
Βάσει της απόφασης, οι γιατροί «δεν επεσήμαναν στους γονείς του βρέφους τη σοβαρότητα της κατάστασης της υγείας του, την ανάγκη για την άμεση υποβολή του στις ανωτέρω εξετάσεις προκειμένου να διαπιστωθεί εάν αυτό ήταν επιληπτικό, και τους κινδύνους από την καθυστέρηση της διεξαγωγής τους, αλλά αντιθέτως τους καθησύχασαν, αναφέροντάς τους ότι οι ενδεδειγμένες εξετάσεις μπορούσαν να προγραμματιστούν σε χρονικό διάστημα 2-3 μηνών και ότι δεν συνέτρεχε κανένας κίνδυνος της υγείας του βρέφους».
Αντιθέτως, όμως, σύμφωνα με το Δικαστήριο κρίθηκε πως στη συνέχεια οι γιατροί «παρέλειψαν παρανόμως να εκτελέσουν τα επιβαλλόμενα από τις οικείες διατάξεις και αρχές της ιατρικής επιστήμης τα εν γένει καθήκοντά τους», με αποτέλεσμα οι «διαδοχικές παραλείψεις τους (της μη έγκαιρης διάγνωσης της πάθησης από την οποία έπασχε η ………… και της συνακόλουθης μη χορήγησης της κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής κατά την προσέλευσή της στο εκκαλούν στις 5.11.2010 κατόπιν νέου επεισοδίου σπασμών) οδήγησαν αιτιωδώς εν τέλει στον θάνατό της».
Η απόφαση του Δικαστηρίου
Ειδικότερα, στην απόφαση αναφέρεται πως «το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη: α) τις συνθήκες υπό τις οποίες επήλθε ο θάνατος της ……………… την 5.11.2010, όπως αυτές περιγράφηκαν ανωτέρω, β) την ηλικία της (δεκατριών μηνών), γ) το βαθμό υπαιτιότητας και τις παράνομες παραλείψεις των ως άνω ιατρών του εκκαλούντος Νοσοκομείου, ήτοι την αμέλεια που επέδειξαν αυτοί κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους παραλείποντας τα επιβαλλόμενα από τις οικείες διατάξεις ιατρικά τους καθήκοντα, δ) τον συναισθηματικό δεσμό που δημιουργείται, κατ’ αρχήν, άνευ ετέρου από τη γέννηση του τέκνου κατά τα κοινώς γνωστά και κατά το συνήθως συμβαίνον, προεχόντως με τους γονείς και δευτερευόντως, με τα αδέρφια αυτού και τη γιαγιά του, σε συνδυασμό και με την ηλικία των αδερφών της θανούσης κατά τον χρόνο επέλευσης του θανάτου της (17 ετών η τρίτη εφεσίβλητη, 21 ετών η τέταρτη και 12 ετών η πέμπτη εφεσίβλητη) και ε) τον βαθμό της ψυχικής συγκίνησης και τη βαθύτατη θλίψη που ένιωσαν οι εφεσίβλητοι από τον αιφνίδιο θάνατο της συγγενούς τους και, συνεκτιμώντας και το σύνολο των πραγματικών περιστατικών της υπόθεσης, κρίνει ότι πρέπει να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εκκαλούντος Νοσοκομείου να καταβάλει ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης : α) σε καθένα από τους πρώτο (……………- πατέρα της θανούσης) και δεύτερη (…………………, το γένος …………………- μητέρα της θανούσης) των εφεσιβλήτων το ποσό των 85.000 ευρώ και β) σε καθεμία από τις τρίτη (……………), τέταρτη (…………), και πέμπτη (…………) εφεσίβλητες, αδελφές της θανούσης, καθώς και στην έκτη εφεσίβλητη (………), γιαγιά – από την πατρική γραμμή- της θανούσης, το ποσό των 20.000 ευρώ, και μάλιστα νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και έως την εξόφληση (το τελευταίο αυτό της νομιμότοκης καταβολής δεν αμφισβητείται με την κρινόμενη έφεση), ως χρηματική ικανοποίηση, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 105-106 του ΕισΝΑΚ και 932 του ΑΚ, λόγω της ψυχικής οδύνης, που προκάλεσε σε αυτούς ο θάνατος της ανήλικης θυγατέρας, αδελφής και εγγονής τους αντίστοιχα, που επήλθε, λόγω της ανωτέρω παράνομης συμπεριφοράς των οργάνων του εκκαλούντος, όπως ορθά κρίθηκε ομοίως και με την εκκαλούμενη απόφαση».