Βαριά θα είναι η χρηματική καμπάνα για τους ψευδο- μηνυτές ή κυρίως τους καθ΄ έξιν μηνυτές αφού τα δικαστήρια στενάζουν από τις μηνύσεις άνευ ουσιαστικού αντικειμένου- Εισάγεται για πρώτη φορά σε νομικό κείμενο (Κώδικα) ο όρος “δικομανία”, σε μια προσπάθεια αποφόρτισης των δικαστηρίων.
Ακριβά θα πληρώνουν την “δικομανία” τους , οι καθ΄έξιν μηνυτές που σκορπάνε είτε δολίως είτε για άλλους λόγους μηνύσεις κατά πάντων, υπερφορτώνοντας το δικαστικό σύστημα της χώρας και δημιουργώντας ένα απίστευτο “στοκ” υποθέσεων. Είναι η πρώτη φορά που η “δικομανία” αναφέρεται ως νομικός όρος και κυρίως που διακρίνεται ευθέως ως ροπή προς εγκληματική πράξη, η οποία αντιμετωπίζεται με βαρύ χρηματικό αντίτιμο. Η διάκριση αυτή αποτελεί ουσιαστικά μια δέσμευση του υπουργού Δικαιοσύνης Γιώργου Φλωρίδη, ως πρόκριμα για την επιτάχυνση της Δικαιοσύνης αφού απορροφούν τεράστια ενέργεια και έξοδα του δικαστικού συστήματος αποστερώντας τα ταυτόχρονα από σοβαρές υποθέσεις που εν τοις πράγμασι καθυστερούν.
Για πρώτη φορά λοιπόν εισάγεται σε ποινικές διατάξεις ως πράξη απαξίας η “δικομανία” και οι μηνύσεις απορρίπτονται επιβάλλοντας υψηλότατα δικαστικά έξοδα.
Ακριβά θα πληρώνουν την “δικομανία” τους
Στο άρθρο 580 ΚΠΔ προστίθενται προβλέψεις για τους ψευδο- μηνυτές που επιβάλλουν πρόστιμα (με τη μορφή δικαστικών εξόδων, αυξημένων στο διπλάσιο από αυτά που επιβάλλονται στο κατηγορούμενο που καταδικάστηκε), που με βάση τον κατάλογο των νέων δικαστικών εξόδων, τον οποίο παρουσίασε το dikastiko.gr, μπορούν να φτάσουν από 400 ευρώ έως και 8.000 ευρώ όταν η υπόθεση έχει καταλήξει στο ακροατήριο.
«Άρθρο 580
Έξοδα σε βάρος εκείνων που έκαναν ψευδή έγκληση ή μήνυση
- Τα δικαστικά συμβούλια και τα ποινικά δικαστήρια, όταν αποφαίνονται για υποθέσεις όπου η δίωξη έγινε με έγκληση ή με μήνυση, επιβάλλουν τα δικαστικά έξοδα σε βάρος καθενός από εκείνους που έκαναν τη μήνυση ή την έγκληση, αν κρίνουν ότι η μήνυση ή έγκληση ήταν εντελώς ψευδής και έγινε με δόλο ή βαριά αμέλεια ή από τάση δικομανίας, όπως αυτή προκύπτει από την υποβολή ασυνήθους αριθμού αβάσιμων προηγούμενων μηνύσεων ή εγκλήσεων του ίδιου προσώπου ή ότι παραμορφώθηκαν με αυτήν δολίως τα πράγματα, ώστε να δοθεί στην πράξη βαρύτερος χαρακτηρισμός ή να συμπεριληφθούν στην δίωξη πρόσωπα εντελώς αμέτοχα στην αξιόποινη πράξη. Η απαλλαγή ή η επιβολή πρέπει ειδικά να αιτιολογείται.
- Το ποσό των εξόδων που κατά την παρ. 1 επιβάλλεται από το δικαστήριο, σε βάρος καθενός από εκείνους που έκαναν ψευδή έγκληση ή μήνυση σύμφωνα με την παρ. 1, είναι ίσο με το διπλάσιο του μεγίστου ποσού που επιβάλλεται στον κατηγορούμενο που καταδικάζεται. Το ποσό των εξόδων που επιβάλλεται από το δικαστικό συμβούλιο είναι ίσο με το μέγιστο ποσό που επιβάλλεται από το αντίστοιχου βαθμού τριμελές δικαστήριο.
- Η διάταξη του άρθρου 577 παρ. 2 εφαρμόζεται ανάλογα και σε αυτήν την περίπτωση.
- Ο εισαγγελέας όταν αρχειοθετεί τη μήνυση (άρθρο 43) ή απορρίπτει την έγκληση (άρθρο 51) επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα σε βάρος του μηνυτή ή του εγκαλούντος, αν κρίνει ότι η μήνυση ή η έγκληση ήταν προφανώς αβάσιμη στην ουσία της ή ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης ή εντελώς ψευδής και έγινε από δόλο ή βαριά αμέλεια ή από τάση δικομανίας, όπως αυτή προκύπτει από την υποβολή ασυνήθους αριθμού αβάσιμων προηγούμενων μηνύσεων ή εγκλήσεων του ίδιου προσώπου. Το ποσό των εξόδων είναι ίσο με το μέγιστο ποσό που επιβάλλεται στον κατηγορούμενο που καταδικάζεται από το τριμελές πλημμελειοδικείο.».